ကမ်းခြေပေါ်မှ ကက်ဖကာ

မူရာကာမိရဲ့ အကောင်းဆုံးလက်ရာထဲကတစ်ခု ၊ သာမန်နားလည်နိုင်စွမ်းနဲ့ ဖတ်လို့မရတဲ့စာအုပ်တစ်အုပ်လို့ပြောပါရစေ။ဒီစာအုပ်မှာက ဇာတ်ကောင်နှစ်ယောက်အကြောင်း ပါတယ်။အဓိက ပါဝင်တဲ့ဇာတ်ကောင် နှစ်ယောက်က 'ကက်ဖကာတာမူရာ' ဆိုတဲ့ ၁၅ နှစ်အရွယ် ချာတိတ်နဲ့ 'နာကာတာ' ဆိုတဲ့ အသက် ၆၀ ကျော်အဖိုးကြီးပဲ။“ကမ်းခြေပေါ်မှ ကက်ဖကာ” ဟာ သီချင်းတစ်ပုဒ်ပါပဲ။ မစ္စဆာအိကီဆိုတဲ့ အမျိုးသမီး ၁၉ နှစ် အရွယ်က ဆိုခဲ့တာဖြစ်တယ်။။ “ကမ်းခြေပေါ်မှာ ကက်ဖကာ” ဟာ 'မစ္စဆာအိကီ' ရဲ့ ကဗျာတစ်ပုဒ်ပါပဲ။'မစ္စဆာအိကီ'ရဲ့ ပထမဆုံးနဲ့နောက်ဆုံး တစ်ပုဒ်တည်းသော သီချင်းလို့သိရတယ်။

အသက်ကြီးနေတဲ့ 'နာကာတာ' အဘိုးကြီးတစ်ယောက်က စာမျက်နှာတစ်ခု၊ ၁၅နှစ်သားအရွယ်အိမ်ပြေးလေးကက်ဖကာဆိုတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ကစာမျက်နှာတစ်ခု လို့ဆိုရမယ်။တာမူရာရဲ့ အကြောင်းအရာက သပ်သပ်၊ နာကာတာရဲ့အကြောင်းအရာက သပ်သပ် အဲ့ဒီလိုရေးထားတယ်။

ဆရာမတစ်ယောက်ရာသီလာတဲ့အရာကို မသိနားမလည်တဲ့ ကျောင်းသားတစ်ယောက်ရဲ့ စိုးရိမ်မူကိုမမြင်ပဲ အရှက်ကြီးသွားတဲ့ဆရာမက ကလေးရဲ့ ပါးကိုပယ်ပယ်နယ်နယ်ရိုက်ကာ စကားလုံးကြမ်းတွေနဲ့ ထုချေခဲ့တယ်။ကလေးဦးနှောက် ကိုလ်မားဝင်ကာ ဦးနှောက်ပျက်သွားခဲ့တယ်။နောက်ပိုင်းဆရာမကတောင်းပန်ခဲ့တယ် ဒါပေမယ့် လွန်သွားခဲ့ပြီလေ။အကြောင်းအရာတွေက စိတ်ခံစားမူကိုပဲ ဦးတည်နေတယ်။ခံစားခဲ့ရသူက....

ဒီ “ကမ်းခြေပေါ်မှာ ကက်ဖကာ”ကို စဖတ်ချိန် ဆရာမြသန်းတင့် ဘာသာပြန်တဲ့ လေလွင့်သူထဲက 'ဟိုလ်ဒင်ကောဖီး'ကိုတောင် သတိရသွားတယ်။ဇာတ်လိုက် ကက်ဖကာတာမူရာဟာ ကျီးကန်းဆိုတဲ့ မမြင်ရတဲ့ အကောင်နဲ့စကားပြောလေ့ရှိတယ်။ ၁၅ နှစ်သားအရွယ် အိမ်မှာမနေချင်၊ကျောင်းလည်း ဆက်မတက်ချင်တာနဲ့ အိမ်ကထွက် ပြေးလာခဲ့တယ်။တာကာမက်ဆုဆိုတဲ့ နေရာကို အိမ်ပြေးလေး တိုကျိုကနေ ထွက်လာခဲ့တယ်။တာကာမက်ဆုကို လာတဲ့ လမ်းမှာ ကားအတူစီခဲ့တဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ရင်းနှီးခဲ့တယ်။စိတ်ဝင်စားမှုတစ်ခု တာကာမက်ဆုက လူချမ်းသာတစ်ယောက်ရဲ့ကိုယ်ပိုင် စာကြည့်တိုက်တစ်ခုသာဖြစ်တယ်။ဒီလိုနဲ့ဘဲ တာမူရာဟာ ဟိုတယ်မှာတည်းတယ်။ စာကြည့်တိုက်ကို မှန်မှန်စာလာဖတ်တယ်။ဒီလိုနဲ့စာကြည့်တိုက်က အိုရှီးမားနဲ့ရင်းနှီးခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီစာကြည့်တိုက်ရဲ့ စာကြည့်တိုက်မှူးလို့ပြောရမယ်ထင်တယ်။ စာကြည့်တိုက်ရဲ့ ခေါင်းချုပ်က မစ္စဆာအိကီဖြစ်‌နေတယ်။ အသက် ၁၅ နှစ်ပဲရှိသေးတဲ့ တာမူရာဟာ အသက် ၅၀ ကျော် မစ္စဆာအိကီကို စွဲလန်းသွားခဲ့တယ်။ နောက်သူတို့နှစ်ယောက် ချစ်ပွဲဝင်ခဲ့ကြတယ်။တာမူရာဟာ "ကမ်းခြေပေါ်မှာ ကက်ဖကာ" သီချင်းကို ဆိုခဲ့တဲ့ ၁၉ နှစ်အရွယ် မစ္စဆာအိကီကို စွဲလန်းတာလား။ အသက် ၅၀ ကျော် မစ္စဆာအိကီကို စွဲလန်းတာလား။ သူ့ အဖေရဲ့ ကျိန်စာကြောင့်လား။အံ့သြစရာ‌ထပ်သိချင်တော့ ဖတ်ကြည့် စေချင်တယ်။

အခြားတစ်ဖက်မှာတော့ နာကာတာက သီးခြားကမ္ဘာလေးတစ်ခုမှာ ရူးနေတယ်ပဲပြောပြော စိတ်မနှံဘူးပဲပြောပြော ကျနော်တို့ ကမ္ဘာနဲ့မတူတဲ့ သီးခြားကမ္ဘာတစ်ခုမှာသူရှိနေတယ်။ သူကကြောင်တွေနဲ့စကားပြော တတ်သလို ကြောင်တွေလောကမှာ ဥပဒေမရှိဘူး နာမည်မရှိဘူး။နာကာတာက ကြောင်ပျောက်ရှာတဲ့ အလုပ်လည်းလုပ်တယ်။ သူက ကြောင်တွေနဲ့စကားပြောတတ်တယ်လေ။ နာကာတာဟာ သူနေထိုင်တဲ့ ရပ်ကွက်လေးတစ်ခုထဲမှာပဲ နေထိုင်တယ်။ အဲ့ဒီရပ်ကွက်ကကျော်ပြီးဘယ်မှမသွားဘူး။ဂိုမာဆိုတဲ့ ကြောင်လေး ပျောက်တော့ ရှာဖွေနေတယ်။ နာကာတာက လမ်းမှာတွေ့သမျှကြောင်တွေကို ဂိုမာနဲ့ပတ်သက်ပြီးမေးမြန်းတယ်။ မှော်ပုလွေ လုပ်ဖို့အတွက် ကြောင်တွေရဲ့ ဝိညာဉ်တွေကို စုနေတဲ့ ဂျော်နီဝါကားနဲ့သူတွေခဲ့တယ်။ ဂျော်နီ ဝါကားက နာကာတာကို သူ့ကို သတ်ပေးဖို့ပြောတယ်။နောက်ဆုံး..ဘာဆက်ဖြစ်မလဲ ဖတ်ကြည့်ပါဗျ။ ဂျော်နီဝါကား က ဘယ်သူဖြစ်မလဲ။

တကယ်တော့ နာကာတာဟာ စာမဖတ်တတ်တဲ့ လူကြီးတစ်ယောက်။ကြောင်တွေနဲ့စကားပြောတယ်။ အရင်က ပရိဘောဂ စက်ရုံမှာ လုပ်ခဲ့ပေမယ့် အသက်ကြီးလာတဲ့ အခါမှာ အလုပ်ရှင်တွေက သူ့ကို မသုံးတော့ဘူး။အဲ့တော့ သူက အစိုးရထောက်ပံကြေးနဲ့နေတဲ့လူတစ်ယောက်‌ပေါ့။နာကာတာဟာ ကမ္ဘာကြီးပေါ်က အရာနည်းနည်းကိုပဲ သိတဲ့လူတစ်ယောက်လို ဆိုရမယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်သေးသေးလေးထဲမှာပဲ အသက်ရှင်နေထိုင်တယ်။ နာကာတာ ငယ်ငယ်က ကျောင်းနေတယ်။ စာလည်းတော်ပြီး အင်မတန် ဥာဏ်ကောင်းခဲ့တဲ့ ကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် မတော်တဆ ဖြစ်မှုကြီးတစ်ခုကြောင့် မှတ်ဥာဏ်တွေပျောက်သွားရာကနေ စာမဖတ်တတ်တော့သလို အမှတ်သညာ မရှိသလို ဖြစ်သွားတယ်။ နာကာတာက သေတဲ့အချိန်ထိ ကမ္ဘာမြေမှာမျှောလွင့်သွားတဲ့ သူရဲ့နားလည်နိုင်တဲ့စကားလုံးတွေကို ခံစားလေ့လာမိတယ်။

အိမ်ပြေးလေးကက်ဖကာတာမူရာကတော့ အိမ်မှာဆက်‌နေရင် မသိနိုင်တဲ့ ပြိုလဲမှုတွေကြုံရနိုင်တယ်လို့ ထင်မိတဲ့ ကောင်လေးတစ်‌ယောက်။အိမ်မှာမွန်းကျပ်နေလို့ ၁၅နှစ်သားအရွယ်နဲ့အိမ်ကနေထွက်ပြေးခဲ့တယ်။ သူအတွက် ပတ်ဝန်းကျင် အသစ်ကို လိုက်လံထိတွေ့ ခံစားကြည့်တာပေါ့။ 18+ကိစ္စလေးတွေ၊ ကက်ဖကာ ကြုံတွေ့ရတဲ့ ကိစ္စတွေကိုလည်း အတားအဆီးမရှိသလို ဖော်ပြထားတယ်။

ကျွန်တော်စာဖတ်နေတုန်းမှာ မျောလွင့်နေမိတယ်။ အမှောင်အတိရှိနေတဲ့ဟင်းလင်းပြင်ဆီကို သွားတဲ့ သာယာတဲ့တောအုပ်တွေအကြောင်းစိတ်ရူတ်ထွေးစေတာတော့ အမှန်ပဲ စိတ်ခံစားချက်တွေကို နားလည်စေတယ်။ ကိုယ်နဲ့စိတ်ကို တစ်ထပ်တည်ဖြစ်စေတယ်။မပြည့်စုံတဲ့ သီချင်းကမှ ပြည့်စုံတယ်လို့လဲဆိုထားတယ်။ရှင်းရှင်းပြောရရင် တစ်ချက်တစ်ချက် သာမန်နားလည်နိုင်စွမ်း‌ရှိယုံနဲ့ ဖတ်မရတဲ့ စာအုပ်လို့ပြောလို့ရတယ်။ဒါပေမယ့် မူရာကာမိ အကောင်းဆုံးစာအုပ်ထဲက တစ်အုပ်အဖြစ် သတ်မှတ်ခံရနေဆဲပါ။

အကြောင်းအရာတွေပြောင်းလဲပြီးစိတ်ခံစားချက်တွေကို အမျိုးမျိုးဖော်ပြထားတယ်။ အကြံပေးချင်တာက ဒီစာအုပ်တစ်အုပ်လုံးကို နားလည်အောင် မကြိုးစားပါနဲ့။ဒီစာအုပ်ဟာ စိတ်ဝင်စားစရာ ဒဿနတွေ၊ ဆင်ဖိုနီတေးသွားတွေ၊ ကလက်စစ်ကယ်တေးသွားတွေနဲ့လည်း တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ဖွဲ့စည်းထားသေးတယ်။ ဂျပန်ရိုးရာပုံပြင်တချို့၊ ဗစ်သိုဗင်ရဲ့ အကြောင်းနည်းနည်းလိုမျိုး ဟာတွေပါတယ်။18 + အခန်းအနည်းငယ် တွေ့ရလိမ့်မယ်။စာမျက်နှာ၆၀၀နီးပါး အများကြီးကို ချုံ့ညွှန်းရတာဖြစ်သည့်အပြင်၊ စာဖတ်အားလည်း နုနယ်သေးတဲ့အတွက် အညွှန်းက ပြည့်စုံမှာ မဟုတ်လောက်ဘူး။ သည်းခံပြီးဖတ်ပေးကြပါခင်ဗျာ။

❌(ခွင့်ပြုချက်မတောင်းဘဲ
ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြခြင် ခွင့်မပြုပါ)❌

Please YouTube ?
https://youtube.com/@ReviewsbyBenevolent?si=WusMbsWGmcyPAiFu

Please Telegram ?
https://t.me/reviewsbybenevolent

စာဖတ်ခြင်းက အတွေးကို ပြောင်းလဲစေတယ်။?

#reviewsbybenevolent
#foryou