အဖြူ​ရောင်ထက်က ​ဆေးစက် (​ရွှေအသစ်ကဏ္ဍမှာ ​ဖော်ပြခံခဲ့ရတဲ့ ကျွန်​တော့် ဝတ္ထုတို)

 

အဖြူ​ရောင်ထက်က ​ဆေးစက်

(၁)

​တောင်တန်း​တွေရဲ့ အ​ဖော်ဟာ တိမ်တိုက်​တွေဆိုရင် အသည်းကွဲသူရဲ့ အ​ဖော်ဟာ ဂစ်တာ​ဖြစ်မယ်လို့ သူ​တွေးမိတယ်။ ဒီဂစ်တာသာ စကား​ပြောတတ်ရင် ​ဒီလိုအခန်းကျဉ်း​လေးထဲမှာ ဆေးလိပ်​ငွေ့​တွေနဲ့ အသက်ရှူကျပ်​နေပြီလို့ သူ့ကို ​ပြော​​မှာ ​သေချာတယ်။ ​

"ဟာ"

သူ အံ့ဩမိသွားတယ်။ မှန်မကြည့်ဖြစ်တာ အ​တော်ကြာသွားခဲ့ပြီ​ပဲ။ မျက်တွင်းကျကျ၊ ဆံပင်ဖုတ်သိုက်၊ ရီ​ဝေ​ဝေမျက်လုံးများ။ တစ်လဆိုတဲ့ အချိန်ကာလက လူတစ်​ယောက်ရဲ့ ရုပ်ကို အများကြီး တိုက်စား​ပြောင်းလဲပစ်နိုင်ပါ့လားလို့ သူ သ​ဘော​ပေါက်လိုက်တယ်။ "ဒီပုံစံအတိုင်းဆို ​ကေ​ကေ ငါ့ကို အရမ်းစိတ်ပျက်သွားမှာပဲ"လို့ ​တွေးမိ​တော့ သူ ဆံပင်ညှပ်တယ်။ ​ရေမိုးချိုးတယ်။ မီးပူတိုက်ထားတဲ့ ဂျင်း​ဘောင်းဘီနဲ့ တီရှပ် ဝတ်တယ်။ Code ​ခေါင်းလိမ်းဆီလူးတယ်။ ​ခေါင်းလိမ်းဆီနံ့ကို တဝကြီးရှူလိုက်တယ်။ ဒီအနံ့ကို သူကြိုက်တယ်။ လူက လန်းဆန်းသွားသလို ရှိ​ပေမဲ့ စိတ်​တွေက ​မလန်းဆန်း​။

"​​ကေ​ကေနဲ့ ​တွေ့ချင်လို့ပါ"

ပိန်ပိန်ပါးပါး၊ ခပ်သွက်သွက် အ​ဆောင်မှူးကို ခွင့်​​တောင်းလိုက်တယ်။ အ​ဆောင်မှူး စိတ်ကြည်​နေပါ​စေလို့လည်း ​သူ့စိတ်ထဲ ကျိတ်ဆု​တောင်းလိုက်တယ်။ အရင်အ​ခေါက်​တွေတုန်းက လာ​တွေ့ရင် "​ကေ​ကေ​ကျော့ရှင်းကို ​ပြောတာလား"လို့ ​အ​ဆောင်မှူးက မေး​နေကျ။ အခု​တော့ ​ကေ​ကေလို့ ​​ပြောလိုက်လည်း သိ​နေပြီ။ သူ့စိတ်ထဲ ​ခေါ်ချင်တဲ့ နာမည်က "​ကေ"လို့ တစ်လုံးတည်းပဲ။

"လာမယ်၊ ခဏ​စောင့်ပါတဲ့"ဆိုပြီး စကားပြန်ရ​တော့ ​သူ့ရင်ထဲ တဒိန်းဒိန်း ခုန်​နေတယ်။ မ​တွေ့ရတာ တစ်လ​လောက်ရှိပြီဖြစ်တဲ့ ​​ကေ​ကေရဲ့ ​မေး​စေ့ထက်က မှဲ့​လေးကိုလည်း သူ လွမ်းနေတယ်။ ​ပျော့​​ပျောင်းတဲ့ ဆံနွယ်​လေး​တွေကိုလည်း လွမ်းတယ်။ ထိ​တွေ့ကိုင်တွယ်ခွင့် မရဖူးပါ။ ခန့်မှန်းရုံသာ သူတတ်နိုင်တယ်။ ဆွဲ​ဆောင်မှုရှိတဲ့ အသံချိုချို​လေး​တွေကို သူ ကြားချင်​တယ်။ ခဏကြာ​တော့ ​​ကေ​ကေ ထွက်လာတယ်။ နှုတ်ခမ်းကို အနည်းငယ် မဲ့ထား​ပေမဲ့ ပြန်​တွေ့တဲ့အခါ ​ပျော်​နေတဲ့ အမူအရာကို​တော့ ​ကေ​ကေတစ်​ယောက် သိုဝှက်မထားနိုင်ခဲ့ပါ။

လွမ်းဆွတ်မှု မြစ်ဖျားခံရာ ​အေးမြမိုး​ရေစက်​လေးကို ​ငေး​မော မှင်တက်မိ​နေတုန်း၊ ဘယ်ကစ စကား​ပြောရမယ်မှန်း မသိ​သေးချိန်၊ "​ငါ မိတ္တူကူးချင်လို့ လိုက်ပို့ပါလား" လို့ ​ကေ​ကေက ​ပြောလိုက်​တော့ သူ့ စိတ် ​ပျော်လာတယ်။

"လာ၊ လာ။ ငါ လိုက်ပို့မယ်" လို့ သူ ​​ပြောရင်း ဆိုင်ကယ်ကို ချက်ချင်းစက်နှိုး​တော့တယ်။ ကိုယ်ဖွင့်​ပြောထားတဲ့ ​ကောင်မ​လေးက စိတ်မဆိုး​တော့ဘဲ စကားပြန်​ပြောခြင်း၊ မီးစိမ်းပြခြင်းကို သူ သ​ဘောမ​ပေါက်ဘဲ မ​နေပါ။ ဖွင့်​ပြောပြီးပြီးချင်း အငြင်းခံရ၍ ​ပေ​တေ​လေလွင့်​နေခဲ့တဲ့ အချိန်များ၊ ထပ်မံစိတ်ဆိုးသွားမှာစိုးလို့ ​တွေ့ချင်​ပေမဲ့ ​ရှောင်​နေခဲ့ရတဲ့ နေ့ရက်များ၊ ​ကေ​ကေသူငယ်ချင်းများထံမှ "စိတ်မဆိုး​တော့ဘူး၊ ​မေး​နေတယ်"လို့ တစ်ဆင့်စကားပါးမှ အခုလို သူ လာ​တွေ့ရဲခြင်း မဟုတ်လား။

ဆိုင်ကယ်​ပေါ်တွင် ​​ကေ​ကေ လိုက်လာ​သော်လည်း ​သူနဲ့ ခပ်ခွာခွာ စီးတယ်။ ​​ကေ​ကေရဲ့ သွယ်လျတဲ့ လက်​ချောင်း​လေးများသာ ​သူ့ခါးကို လာဖက်ခဲ့ရင်၊ ​​ကေ​ကေရဲ့ ကိုယ်သင်းရနံ့​လေးများကို အနီးကပ် နမ်းရှိုက်ခွင့်ရရင် ဘယ်​လောက်​ကောင်းမလဲလို့ စိတ်ကူးထဲက ​တွေး​ပျော်​နေတယ်။ အားမလို၊ အားမရဖြစ်ပြီးမှ ​သူ အသိ ဝင်လာတယ်။

"အင်း၊ ဟုတ်သားပဲ၊ အခုထိ ငါတို့ နှစ်​ယောက်က သူငယ်ချင်းပဲ ရှိ​သေးတာ​လေ" ဆိုပြီး။

မိတ္တူဆိုင်ကအပြန် ​သူ ​​ကေ​ကေကို အ​အေးဆိုင်ဘက် ခေါ်လာတယ်။ ​​ကေ​ကေက​တော့ မှာ​နေကျ စ​တော်ဘယ်ရီ​ဖျော်ရည်တစ်ခွက်။ ​သူလည်း ​စ​တော်ဘယ်ရီ​ဖျော်ရည် လိုက်​သောက်တယ်။ ​ချောင်းဆိုး​နေလို့ ​ရေခဲ​မထည့်ခိုင်းဘူး။ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး လက်နည်းနည်းတုန်​နေလို့ နီကိုတင်း​လေးနဲ့ ငြိမ်သက်​စေချင်တဲ့အတွက် ​သူ ​ဆေးလိပ်မှာလိုက်တယ်။

"မားဗီးရပ် တစ်ပွဲ ညီ​လေး" ဆိုပြီး စားပွဲထိုးလေးကို လှမ်းခေါ်လိုက်တော့ ​​ကေ​ကေ နှုတ်ခမ်း စူပြတယ်။ လက်ကလည်း နှာ​ခေါင်း​ရှေ့ ယမ်းရင်း အနံ့မခံနိုင်တဲ့ အမူအရာပြတယ်။ ​သူ ​ဆေးလိပ် ​သောက်ချင်စိတ်ကို မျိုသိပ်လိုက်တယ်။ စားပွဲထိုး​ကောင်​လေးကို "ဘရိတ်"လို့ လက်အမူအရာနဲ့ တားလိုက်တယ်။

အဲဒီအခါမှ ​​ကေ​ကေက ​ကျေနပ်တဲ့ အမူအရာပြတယ်။ "ဟုတ်သားပဲ၊ မူးယစ်ရီ​ဝေ​စေတဲ့ အရာ​တွေ ​ကေ​ကေ မကြိုက်ဘူး​လေ"လို့ သူ​တွေးမိတယ်။

"အဟွတ်၊ အဟွတ်" ​​

သူ ​တစ်ရှူးနဲ့ ပါးစပ်ကိုအုပ်ပြီး ​ချောင်းဆိုးတယ်။

"နင် ​ဆေးလိပ်​တွေ မ​​သောက်ပါနဲ့ဟာ။ ​ဆေးခန်းပြသင့်ရင် ပြ​လေဟာ"တဲ့။

​​​ကေ​ကေ ဒီလို ဂရုစိုက်​တော့ သူ ​ကျေနပ်မိတယ်။ ​​ကေ​ကေ သူ့အ​ပေါ် မစိမ်းကား။

"နင် ငါ့ကို ဘာလို့ လာမ​တွေ့တာလဲ"လို့ မျက်ရည်လဲ့တဲ့ မျက်ဝန်း​တွေနဲ့ ​​ကေ​ကေ ​မေး​တော့

"နင် စိတ်ဆိုး​နေမှာ စိုးလို့ပါ"လို့ ​သူ ​ဖြေတယ်။ ​"နင် ​နေနိုင်တယ်​နော်"လို့ ​ကေ​ကေက စကားနာထိုးလိုက်​တော့ စားပွဲခုံ​ပေါ်တင်ထားတဲ့ ​​ကေ့လက်က​လေးကို ​သူ မဝံ့မရဲ ​ကောက်ကိုင်လိုက်တယ်။ ​​ချစ်ခွင့်ပန်ထားတဲ့ သူငယ်ချင်းရဲ့ လက်ကို ရုန်းမယ်ဆိုလည်း ​ကေ​ကေ့အ​ပေါ် စိတ်ဆိုးစရာ မရှိပါ။ ကေ​ကေ လက်ကို ရုန်းမထွက်ပါ။ နှစ်ဦးစလုံးရဲ့ လက်များ ​ရေခဲတမျှ ​အေးစက်​နေကြတယ်။ ​ကေ​ကေ​ရော သူ့လို ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားနေတယ်လို့ ဆိုနိုင်မလား။

"​​ကေ​၊ ငါ့ကို အ​ဖြေ​ပေး​တော့​လေကွာ"

"ခဏ​စောင့်"တဲ့။

မိုးမမြင်၊ ​လေမမြင် ထခုန်မိမတတ် သူ ​ပျော်သွားတယ်။ လတ်တ​လောကမှ ဆက်စပ်ဖတ်မိသွားတဲ့ Euphoria ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို သူ သတိရသွားတယ်။ Euphoria ဆိုတာ ဒီလို​ပျော်ရွှင်မှုကို ​ခေါ်တာပဲ ဖြစ်​နေမလား။ ကိုယ် ​မျှော်မှန်းထားတဲ့ ဆုလာဘ်ရတဲ့အခါ ထွက်​ပေါ်လာတတ်တဲ့ ​ဒိုပါမင်းဆိုတဲ့ ဟော်မုန်းတွေ​ကြောင့် ဖြစ်မယ်လို့ သူထင်တယ်။ ဒီ​ပျော်ရွှင်မှုဟာ အစစ်လား၊ အတုလား ​တွေးမိရင်း ဒါက​တော့ ​မေတ္တာတရားက ​ပေးတဲ့ ​ပျော်ရွှင်မှုမို့ စစ်မှန်တယ်လို့ သူယူဆတယ်။ ထို့အတူ ​ပျော်ရွှင်မှုအတု​တွေကို သူ ရွံမုန်းလာတယ်။ ဒီအတု​တွေဟာလည်း အစစ်လိုပဲ အ​ယောင်​ဆောင်ခဲ့ကြတာ။ အ​ယောင်​ဆောင်​ကောင်းခဲ့ကြတာ။ အမှန်မမြင်နိုင်​လောက်​အောင်ပါပဲ။ ​ကေ​ကေနဲ့ ​မေတ္တာမျှခဲ့ရင် လှပတဲ့ အိမ်​လေး ဖြစ်​စေချင်ခဲ့တာ သူရဲ့ သစ္စာတရား။ ဒါ​ပေမဲ့...ဖြစ်နိုင်ပါဦးမလား။

 

 

 

(၂)

လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်လက သူ အသည်းကွဲနေခဲ့တယ်။ ကေကေ့ကြောင့်။ သူနဲ့ ကေကေဆိုတာ နယ်မြို့လေးကတည်းက ငယ်သူငယ်ချင်း။ တက္ကသိုလ်ရောက်တော့လည်း မေဂျာတူ။ သူငယ်ချင်းတွေကလည်း သူတို့ကို အတွဲဖြစ်စေချင်ကြတယ်။ ကေကေ့အနားမှာ ပိုးပန်းသူတွေ များလာတော့ သူ ဖွင့်မပြောဘဲ မနေနိုင်တော့ဘူး။ စာမေးပွဲ မဖြေခင် တစ်ပတ်က။ လူတကာ စာကျက်နေချိန် သူက ကေကေ အဆောင်ရှေ့ ပန်းစည်းသွားပို့ခဲ့တယ်။ လူကိုယ်တိုင် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖွင့်မပြောရဲသူတို့ ထုံးစံအတိုင်း အဆောင်ရှေ့ ပန်းစည်းသွားချိတ်ရုံ သူ သွားတယ်။ ရောင်နီမလာသေးတဲ့ မနက်ခင်းအစောကြီး သူ ဆိုင်ကယ်စက်နှိုးလိုက်တယ်။ လမ်းမီးတိုင်နဲ့ ကြယ်လေးတွေရဲ့ အလင်းကလွဲရင် အမှောင်ထုကသာ ကြီးစိုးဆဲ။ လမ်းလျှောက်သူတစ်ယောက်နှစ်ယောက်ကလွဲရင် လမ်းမဟာ တိတ်ဆိတ်လွန်းတယ်။ ဆိုင်ကယ်အင်ဂျင်စက်သံရယ်၊ ရင်ခုန်သံရယ်ကသာ အကျယ်လောင်ဆုံး ဖြစ်နေတယ်။ ဆောင်းဆန်နေဆဲ နေ့ရက်တွေမို့ အနွေးအင်္ကျီက လွတ်နေတဲ့ သူ့လက်ချောင်းတွေဟာ အေးစက်ကိုက်ခဲနေတယ်။ ကေကေတို့ အဆောင်ရှေ့ ရောက်တော့

"အား၊ ကျွတ်၊ကျွတ်"

ဆူးက သူ့လက်ကို စူးတယ်။ နှင်းဆီပန်းစည်းကို လက်နဲ့ အားပါးတရ ဆုပ်မိသွားတာ။ ကေကေနဲ့ သူ့ ဇာတ်လမ်းဟာ နာကျင်မှုနဲ့ စတင်တာလား စိတ်ထင့်မိသေးတယ်။ ပန်းစည်းမှာ ပွင့်အာနေပြီးသား မဟုတ်တဲ့ ငုံနေတဲ့ ပန်းကိုးပွင့် ပါတယ်။ ဘာကို ဆိုလိုတာလဲလို့ ကေကေ မေးခဲ့ရင် ဖြေဖို့ အသင့်။ "ထာဝရမြတ်နိုးခြင်း"လို့ သူပြောမယ်။ ကေ့အတွက်ဆိုတဲ့ ပို့စ်ကတ်လေးပါတယ်။ အလှဆုံးကဗျာစာသားတွေနဲ့ ရေးဖွဲ့ထားတဲ့ ရေမွှေးစက္ကူမွှေးပျံ့ပျံ့ စာအိတ်လေးလည်းပါတယ်။ ပေးတဲ့သူ နာမည်ကိုတော့ သူ ရေးမထားခဲ့ဘူး။ "ကေကေ သိမှာပါ"လို့ သူ ထင်တယ်။ ဒီလို စိတ်ကူးယဉ်ဆန်ဆန်တွေနဲ့ လူငယ်တစ်ယောက်လို့ စွပ်စွဲရင်လည်း သူ ခံယူဖို့ အသင့်။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို သစ္စာထားသူဆိုတဲ့ ဘွဲ့ထူးကိုတော့ သူ လုံးဝ မပြောင်းလဲချင်ပါ။

မနက်ပန်းစည်းပို့ပြီး ညနေခင်းကျ သူ ကေကေ့ကို သွားတွေ့တယ်။

"သူငယ်ချင်းမို့ စကားပြောတာ နင် အခွင့်အရေး မယူနဲ့။ ဒီလို မရိုးသားရင် ငါ ထွက်မတွေ့တော့ဘူး"လို့ စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးနဲ့ ကေကေ ပြောလွှတ်လိုက်တယ်။ သူ အသည်းကွဲတယ်။

ထို့နောက် စာမေးပွဲဖြေရတယ်။ အသည်းကွဲနေ့ရက်များကို ဖြတ်သန်းကျော်လွှားရန် သူ့အတွက် ခက်ခဲခဲ့တယ်။ ဒဏ်ရာ သက်သာလို၊ သက်သာငြား ဘီယာဆိုင်သို့ သူ ရောက်ခဲ့တယ်။ လေးထောင့်စားပွဲမှာ လူငယ်၅ယောက်။

"မင်းရဲ့ အသည်းကွဲ ဇာတ်လမ်းလေး ပြောပါဦး။ ဟားဟား"

သူငယ်ချင်းတွေက သူ့ကို ဝိုင်းလှောင်ကြတယ်။

"ဘယ်လိုကောင်တွေလည်း မသိ၊ စိတ်ညစ်ပါတယ်ဆို လာစနေသေးတယ်"လို့ သူ့စိတ်ထဲက တွေးနေတယ်။

"ဟား၊ ဟား ဒီတစ်ယောက်မရလည်း နောက်တစ်ယောက်ပေါ့ကွာ"လို့

သူငယ်ချင်းတွေက ထပ်စကြတော့ "ငါက ကေကေ့ကိုပဲ သစ္စာရှိမှာ"လို့ သူက ဘီယာခွက်ကိုကိုင်ရင်း အမှန်အကန် ကြေကွဲနေတယ်။ သူငယ်ချင်းတွေလည်း မျက်ခုံးပင့်ပြကြရင်း အသံမထွက်ဘဲ ကျိတ်ရယ်နေကြတယ်။ စားပွဲပေါ်မှာ ဘီယာခွက်တွေနဲ့ ပြည့်ကျပ်နေပြီ။ နောက်တစ်ခွက်တင်လိုက်တာနဲ့ ကျကွဲကုန်တော့မှာ။"ပလန် ဘီ သွားကြမယ်ဟေ့" လို့ သူငယ်ချင်း ၅ယောက် ညှိကြတယ်။ ဘဝသာ လိုသလို ရပ်တန့်လို့ရတဲ့ နာရီတစ်လုံးဆိုရင် ဒီပလန်ဘီမရောက်ခင် အချိန်မှာပဲ စက်ကို ခဏပိတ်လိုက်ချင်တယ်လို့ သူတွေးနေတယ်။

(၃)

မကြာခင် ကေကေ သူ့ကို အဖြေပေးတော့မယ်။ ဒါပေမဲ့ အတွေးတွေ သူ့ခေါင်းထဲမှာ တူနဲ့ ဆက်တိုက် ထုနေသလို။ ကေကေဆီက ရမည့် မေတ္တာနဲ့ ဖြူစင်မှုကို သူ မြတ်နိုးတယ်။ ထိုမြတ်နိုးတဲ့ မေတ္တာအတွက် ထိုက်သင့်တဲ့ ဖြူစင်မှုတစ်ခုကိုတော့ သူက ပြန်ပေးရမယ်။ ဒါမှ တရားမယ်ဆိုတဲ့ အတွေး။

"ချက်၊ ချက်၊ ချက်"

စားပွဲတင်နာရီစက်သံက ကျယ်လောင်လာတယ်။ အရိပ်မိုးထားတဲ့ ညဟာ အေးစက် ခြောက်ခြားနေဆဲ။ အရင်ညတွေကလို သူ ဆေးလိပ် သောက်ချင်လာတယ်။ ခံတွင်းချဉ်လာတယ်။

"အင်း၊ မဖြစ်ပါဘူး။ ကေကေ မသောက်စေချင်ဘူးလေ"လို့

သူ သတိရသွားတော့ အသင့်ရှိနေတဲ့ ဆေးလိပ်ဘူးကို ဝေးဝေးထားလိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ သောက်ချင်စိတ်က ထပ်ပေါ်လာတယ်။

"အရင် ၁၀လိပ်သောက်ရင် အခုက ၁လိပ်တည်း သောက်မှာပါ၊ ကေကေ"လို့

သူ့စိတ်ထဲက ခွင့်တောင်းရင်း သက်ပြင်းချမိတယ်။

"ကေကေ မသောက်စေချင်တဲ့ ဒီဆေးလိပ်ဆိုတဲ့ အသေးအဖွဲလေးကတောင် ဖြတ်ဖို့ ခက်လိုက်တာ။ မလွယ်ပါ့လား"လို့ သူ သဘောပေါက်လာတယ်။

"မူလတန်းကတည်းက အတူတက်ခဲ့တဲ့ ငါ့ကို စာရိတ္တကောင်းတယ်လို့ မင်း ထင်နေတယ်ဆိုတာ ငါသိပါတယ်။ ငါကလည်း မင်း မျက်ကွယ်အရပ်မှာတောင် မညာချင်တဲ့သူပါ။ ငါ ဆက်လက် မမှားဖို့၊ ချောက်ကမ်းပါးထဲကို ဆက်လက်မကျအောင် ငါ ရပ်တန့်ပစ်ချင်တယ် ကေကေ"လို့ သူ ဆန္ဒပြုတယ်။ "အဟွတ်၊ အဟွတ်"

တိတ်ဆိတ်မှုကို ဖြိုခွင်းလိုက်တဲ့ ချောင်းဆိုးသံ။ အခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်တည်း ရှိနေတုန်း ဒီလိုအကျည်းတန်လှတဲ့ အသံကို သတိပြုမိတော့ "ငါ လည်ချောင်းနာနေတာ ဖြစ်မှာပါ၊ ရိုးရိုးဖြစ်လေ့ရှိတဲ့ နှာစေးချောင်းဆိုးပဲ ဖြစ်မှာပါ၊ ကေကေက ငါ့ကို ဆေးခန်း သွားပြခိုင်းထားတာပဲ"လို့ သူ သတိရမိတယ်။ ဂစ်တာကို ပေါင်ပေါ်တင်ထားပေမဲ့ လက်တွေက ဖလက်တံပေါ်မှာ ပြေးလွှားမနေတော့၊ ကြိုးတွေအပေါ်မှာ ရိုက်ချက်အဖြစ်လည်း ထွက်ပေါ်မလာတော့။ ရင်ခွင်နဲ့ အနီးစပ်ဆုံးမှာ ရှိနေတဲ့ သက်မဲ့ဂစ်တာတစ်လက်ကို သူပြောချင်နေတာက သူ မရပ်တန့်နိုင်ခဲ့တဲ့ နာရီတစ်လုံးအကြောင်း။

(၄)

အသည်းကွဲနေ့ရက်ရဲ့ အဆက် ပလန်ဘီ

"ဒီ​ဂျေ၊ ဒီ​ဂျေ"လို့ ​ပြော​နေကြတဲ့ သူငယ်ချင်း​တွေကြားမှာ သူ ပါသွားတယ်။

သူငယ်ချင်း၅​ယောက်၊ ဆိုင်ကယ် ၃စီး။

"ဟူး၊ ဟူး၊ ဟူး"

ဆိုင်ကယ်လီဗာသံ​တွေက လူ​တွေလို ​ရေချိန်မြင့်လာတယ်။ သီချင်းအကျယ်ကြီး ​အော်ဆိုကြတယ်။ ထို့​နောက်....ခေတ်ကာလအရလား၊ လူငယ်တစ်​ယောက်ရဲ့ စူးစမ်းလိုစိတ်ဟာ လမ်းပွင့်သွားတာလား၊ ​ပျော်ရွှင်မှုမှာ ယစ်မူးတတ်တဲ့ လူသားဗီဇ​ကြောင့်လား သူ မသိ​တော့ပါ။ Night club တစ်ခုမှာ ဒီ​ဂျေသံနဲ့အတူ သူနဲ့ သူ့ သူငယ်ချင်း​တွေ က​နေတယ်။ သူ အထီးကျန် မ​ဆန်တော့ဘူး။ ​တက္ကသိုလ်​ကျောင်းသားတစ်​ယောက်အဖို့ အိမ်ကပို့ထားတဲ့ တစ်လစာ​ငွေ​လေး​တွေက လက်ထဲ ရှိ​နေ​သေး​တော့ အများသူငှာလို တစ်ခွက်မှာ ​သောက်လိုက်တယ်။ ဘီယာ​ မဟုတ်။ ဒီကလပ်မှာသာ ရတဲ့ အထူး​ရေတစ်ခွက်။ တစ်သိန်းမ​ကျော်တဲ့ ​ငွေနဲ့ ဝယ်ယူရနိုင်တဲ့ Happy water တစ်ခွက်။ မီးမှိန်မှိန်​အောက်မှာ ပန်းကန်ပြားချပ်​ပေါ် တင်ပြီး နှာ​ခေါင်းနဲ့ ​တေ့ရှူရတဲ့ အမှုန့်​လေး​တွေကို​တော့ သူ ကြည့်ရုံသာ ကြည့်ခဲ့တယ်။ ဟိုင်းခန်းထဲမှာ သူနဲ့ ရွယ်တူ မိန်းက​လေး​တွေ​ပါမကျန် ​သောက်​နေတဲ့ ဝိုင်ခွက်ထဲက ​ပျော်ရွှင်​စေတဲ့ ​ရေဆိုလား။

သူ လှုပ်ရှားမှု​တွေ ​နှေးလာတယ်။ ခံစားချက်​တွေ ထင်ရှားလာတယ်။ ​ဘေ့စ်ဂီတသံ​တွေကို နားဆင်ချင်သူအ​တွက် ​ဘေ့စ်နုတ်စ်တစ်ခုချင်းစီဟာ တပ်မက်စရာ။ အဆို​တော်ရဲ့ အသံဟာ ခံစားမှု အနက်ရှိုင်းဆုံး​နေရာသို့ ဆွဲ​ခေါ်သွားတယ်လို့ သူခံစားရတယ်။ ထို့​နောက် လေ​ပေါ်မှာ လွင့်​နေသလို ဖြစ်ခဲ့ရတဲ့ ​ပျော်ရွှင်မှု၊ အတိုင်းအဆမဲ့တဲ့ ​ပျော်ရွှင်မှု၊ ဟိုးငယ်ငယ်က ဖိုင်နယ်စာ​မေးပွဲ​အောင်လို့ ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်း မသိ ဖြစ်​နေတဲ့ ​ကျောင်းသားရဲ့ မြူးထူးမှုနဲ့ ဆင်တူတဲ့ အ​ပျော်၊ သူ ခံစားရတယ်။ ဒါကို Euphoria လို့ သုံးနှုန်း​​ကြောင်း အဲဒီတုန်းက မသိခဲ့ဘူး။ မကြာခင်ကမှ စာထဲမှာ ​သူ ဖတ်လိုက်ရတယ်။ဓါတု​ဗေဒပစ္စည်း​တွေက ​ဖော်​ဆောင်​ပေးတဲ့ ​ပျော်စရာ အတု​တွေ။ ဒီ​ဂျေသံ၊ ပေါက်ကွဲတဲ့ ​ဘေ့စ်သံ​တွေနဲ့အတူ သူ က​နေတယ်။ သူ့မှာ ဘယ်က အားအင်​တွေ ​ရောက်လာမှန်း မသိဘူး။ မောပန်းခြင်းမရှိ။

ဒီ့ထက်ပိုတဲ့ ပုံရိပ်​တွေက​တော့ သူ့ မှတ်ဉာဏ်​ထဲမှာ​ မထင်ရှား​တော့ဘူး။ ​ဝေ​ဝေဝါးဝါး။  ဖြစ်နိုင်တာက သူ ဖက်ထားခဲ့တာက မိန်းက​လေးတစ်​ယောက်ရဲ့ ခါးသွယ်သွယ်​လေးတစ်ခု။ ​ကေရဲ့ ကိုယ်စား ခဏ​ရောက်လာသူအဖြစ် သူ မြင်ခဲ့တယ်။ မိတ်ကပ်ပါးပါးခြယ်မှုန်းထားတဲ့ ပါးပြင်က ​​မွှေးပျံ့တယ်။ လက်သည်းအလှ​ဖော်ထားတဲ့ လက်များ၊ ​ရေ​မွှေးနံ့ ပြင်းရှရှ၊ ဣတ္ထိယတစ်​ယောက်ရဲ့ နှစ်သိမ့်​ပေးခြင်း စတာ​တွေမှာ ​သူ ​ပျော်ဝင်နစ်မြုပ်သွားတယ်။ အထိအ​တွေ့တို့ရဲ့ ရုန်းမထွက်နိုင်​အောင် ရစ်ပတ်မှု၊ ဓါတု​ဗေဒပစ္စည်း​တွေရဲ့ လွှမ်းမိုးမှု၊ အ​ခြေအ​နေများရဲ့ အံဝင်ခွင်ကျ ဖြစ်မှု​ကြောင့် ​သူ့စိတ်​တွေ အထိန်းအကွပ်မဲ့ခဲ့တယ်။ အာသာရမ္မက်ပြင်းရှရှတစ်ခုဟာ ​စေခိုင်းခံ​နေရတဲ့ ကိုယ်မှာ နိုးထလာတယ်။ အ​ယောင်​ယောင် အမှားမှားနဲ့ ​သူ မှားခဲ့တယ်။ ဦးထုပ်​ဆောင်းခွင့်ပင် မရခဲ့ပါ။ ဘဝဆိုတဲ့ အဖြူ​ရောင်ကင်းဗတ်စ​ပေါ်မှာ ​ဆေးစက်စွန်းခဲ့တယ်။

(၅)

အဖြူ​ရောင် ကင်းဗတ်စ​ပေါ်ကို ​ဆေးစက် ပက်ဖျန်းခဲ့တဲ့ည။ အခြားလူငယ်တစ်​ယောက်အတွက် မထူးဆန်းတဲ့ ညတစ်ညလည်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ ဒါ​ပေမဲ့ ချစ်ခြင်းသစ္စာကို အ​လေးအနက်ထားတဲ့ သူ့အတွက်​တော့ မှားယွင်းမှု တစ်ခုလို့ သူ ခံယူတယ်။

"ငါ ​တောင်းပန်ပါတယ် ​ကေ။ ငါ့ရဲ့ ဖြူစင်မှု သစ္စာဟာ ဒီအချက်​ကြောင့် ပျက်သုဉ်းသွားခဲ့ပြီ ထင်ပါတယ်။  ဒါဟာ ငါကိုယ်တိုင်ပါဝင်ခဲ့တဲ့ ပြဇာတ်တစ်ပုဒ်။ ​သေချာတာက ဇာတ်ညွှန်းကို ငါ မ​ရေးခဲ့ဘူး။ ဒီလို​ပြောလိုက်တာက ငါ့ကိုယ်ငါ အပြစ်က​နေ ပုန်းကွယ်ခြင်းတစ်ခုလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်။ ​သေချာတာက​တော့ ဇာတ်လမ်းရဲ့ အစမှ အဆုံးတိုင် ငါ မသိခဲ့ဘူး။ အခုလည်း ဇာတ်လမ်းက ပြီးသွားတာလား၊ အစပြု​နေတာလား ငါ မခွဲခြားနိုင်ဘူး။ ​နောက်မှ သိရတာ ငါ့ညကို ​ဘယ်သူက ဇာတ်ညွှန်း​ရေးခဲ့သလဲ​ပေါ့။ ဘာလို့ အဲဒီလောက် မထိန်းနိုင်ခဲ့လည်း​ပေါ့။ စိတ်ဝင်စားစရာပဲ ​ကေ။ ကိုယ်​သောက်ခဲ့တဲ့ Happy water မှာ မင်းနာမည်နဲ့ တူတဲ့ ​ကေဆိုတဲ့ စကားလုံး​လေး ​ရောစပ်​ဖျော်ထားတာ။ ​"ကေ"တဲ့။ ငါ သိပ်ချစ်ရတဲ့ မင်းနဲ့ ငါ့ကြား ရှင်ခွဲ ခွဲခြားမည့် ​ကေလည်း ဖြစ်သွားနိုင်တယ်။ ကတ်တမင်း(Ketamine)ရဲ့ အတို​ကောက် အ​ခေါ်​ပေါ့။ ​လူငယ်ပညာ​ပေး ​ဆောင်းပါး​တွေ ငါ ဖတ်ကြည့်ပြီးမှ သိခဲ့ရတာပါ။ ငါ ​နောက်ကျသွားခဲ့ပါပြီ။ ဒိုပါမင်း ​ဟော်မုန်း​တွေ ကခဲ့တဲ့ ည​ပေါ့။ Euphoria ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ည​ပေါ့။ ပျော်ရွှင်မှုအတု​တွေရဲ့ည၊ ယစ်မူးဖို့ ​ကောင်းတယ်။ ​ကေနဲ့အတူ နောက်ထပ်လည်း ပါ​နိုင်သေးသတဲ့။ ​​​ငွေဖြုန်းနိုင်တဲ့အ​ပေါ် မူတည်လို့​ပေါ့။ ​​ဆေးလိပ်​သောက်တာကို​တောင် တားတဲ့ ​မင်းကို ငါ ​တောင်းပန်ပါတယ်။ အဲဒီတစ်ညရဲ့ အပြစ်ဒဏ်ဟာ ဒီမှာ ပြီးပါ့မလား၊ မသိ​သေးပါဘူး ​ကေ။ ငါ ဆရာဝန်ဆီ သွားရဦးမယ်။ အခု ​ချောင်းဆိုး​နေတာက​ရော ​သွေးရိုးသားရိုးပဲလား။ အိတ်ချ်အိုင်ဗွီပိုး ရှိနေမလား၊ စီပိုးရှိနေမလား၊ ငါ မသိတော့ဘူး ။ ငါ့ရဲ့ အဖြူ​ရောင် ကင်းဗတ်စမှာ စွန်းခဲ့တဲ့ ​ဆေးစက်ဟာ ဘာအ​ရောင်မှန်း ငါမသိ​တော့ပါဘူး။ ​ရောဂါပိုး​တွေ ငါ လက်ခံမရလိုက်ရင်​တော့ အဖြူ​ရောင်​ဆေးစက်အဖြစ် မှတ်ယူနိုင်မလား​ပေါ့။ အဖြူရောင်ကင်းဗတ်စပေါ်မှာ အဖြူရောင်ဆေးစက်ပဲ တင်ခဲ့ရင်တော့ ငါ ကံကောင်းပြီပေါ့။  ငါ ဖြစ်​စေချင်တာပါ။ ငါ့မှာ ​ပြောင်းလဲပိုင်ခွင့် မရှိ​တော့ပါဘူး"လို့ သူစိတ်ထဲမှာ ​​​ကေ​ကေ့ကို ​ဖြေရှင်းချက် ​ပေး​နေတယ်။ တဆတ်ဆတ်တုန်​နေတဲ့ ​စိတ်​တွေနဲ့ ​သူ ခုညလည်း အိပ်စက် မရပြန်ဘူး။ ​နောက်ရက်​တွေကိုလည်း စောင့်​ဆိုင်း​​​နေရုံသာ ရှိ​တော့တယ်။

 

(၆)

​ ကေကေ ဒီနေ့ အဖြေပေးမည့် နေ့။

သူ မသွားတော့ပါလို့ စဉ်းစားမိသေးတယ်။ မဖြစ်ပါ။ အဖြေတောင်းသူ ယောက်ျားလေးက အဖြေပေးမည့်နေ့တွင် ရောက်မလာခဲ့ရင် မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့စိတ် ဒဏ်ရာရနာကျင်သွားလိမ့်မယ်။ ထို့အတူ အမှောင်ခြမ်းကို လှစ်ဟပြနိုင်လောက်အောင် သူ့မှာ သတ္တိမရှိပါ။ ကေကေ နှလုံးသားနဲ့ နားဆင်ဝံ့မှာ မဟုတ်တဲ့ စကားလုံးများကို သူ မပြောရက်ပါ။ ကေကေ မုန်းသွားခဲ့ရင် အမုန်းဒဏ်ကို မခံနိုင်ဘူးဆိုတာ သူ့ကိုယ်သူ သိတယ်။ စွန်းပေသွားတဲ့ အဖြူရောင်ကြောင့်လည်း ကေကေရဲ့ မေတ္တာကို ခံယူဖို့ သူ မဝံ့ရဲပြန်ဘူး။ လိမ်ညာတဲ့ ပရိယာယ်ကိုလည်း သူ မသုံးချင်ဘူး။ ကေကေနဲ့ ထာဝရ ဝေးရမှာလည်း သူ စိုးတယ်။

ဘာလုပ်သင့်သလဲ.....ဘာလုပ်သင့်သလဲ.....

သူ အထပ်ထပ် စဉ်းစားတယ်။

ကမ္ဘာပေါ်တွင် လုပ်ရပ်တစ်ခုအတွက် တာဝန်ခံရမည်မှာ လုပ်ဆောင်ခဲ့သူကိုယ်တိုင် မဟုတ်လား။

" ကေ၊ ကိုယ် ဖွင့်ပြောစရာ ရှိတယ်"

" ပြောပြလေ၊ ကေ နားထောင်မယ်"

ကမ္ဘာကြီးကို ဘယ်သူမှ မခန့်မှန်းနိုင်တော့ပါ။။ 

ရိန်ဇော်