ပျော်ရွှင်စရာတွေပဲ ဝေမျှပါ

ဆရာSint Nyi ရေးထားတဲ့hope စာအုပ်ထဲက စာပိုဒ်လေးပါ....☕️☕️☕️


ကိုယ့်ပြသာနာကို သူများတွေကို သွားပြောပြလို့ အရေးတယူလုပ်ပြီး လိုက်ခံစားမယ့်လူက ၁၀ % ပဲရှိတာ။ ကျန်တဲ့ ၉၀ % က ကြိတ်ဝမ်းသာမယ့် အဖွဲ့ရယ် ၊ အတင်းပတ်ပြောမယ့်အဖွဲ့ရယ်။ အဲဒါတွေကြုံဖူးလို့ FB မှာ personal တွေ မတင်ဖြစ်ဘူး။
ဒါဆို တင်တာတွေက ညာတာလားဆိုတော့ မဟုတ်ဘူး။ ပြချင်တဲ့ အစိတ်အပိုင်းပဲပြမယ်။ ဟာသလေးမြင်လို့ ခဏတာ အမောပြေသွားရင်ရပြီး။
အပူက ကူးစက်ပါတယ်။ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဘယ်လောက်ပဲ အေးချမ်းအောင်နေနေ ပူလောင်နေတဲ့သူက ရောက်လာရင် ကိုယ်ပါရောပြီး မပျော်တော့ဘူး။အရာရာတိုင်း ကိုယ်ချင်းစာပြီး လိုက်ခံစားပေးတတ်တဲ့သူဆိုရင် ပိုပြီး လောင်တာပေါ့။
တချို့ကအားကျတယ်။ စာရေးသူ အမြဲပျော်နေတာပဲ။ ခရီးတွေသွားတယ်။
လူတွေကို ကူညီတယ်။ ကြည့်လိုက်ရင် အမြဲပြုံးရွှင်နေတာပဲတဲ့။
မဟုတ်ဘူး။ အဆင်ပြေတဲ့အပိုင်းပဲ ထုတ်ပြတာပါ။ လူတိုင်း သူ့ပြသာနာနဲ့သူပါ။ ကျွန်တော်က ကိုယ့်အပူကို ထုတ်မပြချင်တဲ့လူဖြစ်လိူ့ ပျော်စရာတွေပဲ ထုတ်ပြတာပါ။ ပြသာနာကြောင့် ထိုင်စိတ်ညစ်နေလို့ရော ဘာထူးမှာလဲ။ ထိုင်စိတ်ညစ်နေလို့ အရာအားလုံး အရင်ကလို့ ပြန်ဖြစ်သွားရင် တစ်နေကုန် ထိုင်ညစ်နေမှာပေါ့။