ချစ်ရပါသောထိုမြို့

နယ်မြို့လေးတဲ့
အတွေးတစနဲ့ အိမ်ပြန်ချိန်တွေမှာ မြို့ပြရဲ့မွန်းကျပ်မှုတွေနဲ့ ပင်လယ်ရှိတယ် သောင်ပြင်ရှိတယ် သိပ်လှတဲ့နေဝင်ချိန်ရှိတဲ့နေရာလေးပေါ့
မြို့ကြီးပြကြီးလောက်တော့မတိုးတက်တာမှန်ပင်မဲ့
ကိုယ့်ကိုကိုယ်တိုးတက်ဖို့ကြိုးစားနေတဲ့လူငယ်တွေ ရှိတယ်
စာနာမှုတွေနဲ့ကမ်းလင့်တဲ့ ဒေသခံလူတွေရှိတယ်
ရိုးသားပြီးဟန်ဆောင်မှုတွေမပါတဲ့ လူတွေရှိတယ်
ဒီမြို့လေးရဲ့အငွေ့အသက် မွေးရပ်ဇာတိကိုပြန်ဖို့ထက် ဆွဲဆောင်လွန်းတယ်
ဆောင်းဆိုလည်း ဆောင်းပီသတဲ့အအေးဓာတ်ရှိတယ်
နွေဆိုလည်း ခံနိုင်ရည်ရှိသလောက်သာ ပူတဲ့အပူရတယ်
တခြားသော လွမ်းစရာတွေနဲ့ အသေးစိတ်ပြောဖို့ထက် အကြမ်းလေးရေးမိတာတောင် မျက်ရည်တွေဝဲလာရတယ်
ထားသာထားခဲ့ရတယ် နေ့တိုင်းလို လွမ်းနေသတိရနေရတယ်
ပြန်ခွင့်မရမှာထက် ပြန်စရာမရှိတော့မှာပိုပြီးတွေးကြောက်တတ်လာတဲ့ရက်တွေပါပဲ