ကြက်မတွန်၍မိုးလင်းသောအရွယ်

"ကြက်မဘယ်လောက်တွန်တွန် ကြက်မဘယ်လောက်တွန်တွန် မိုးမလင်းပါဘူးဗျာ"ဆိုတဲ့သီချင်းလေးကို တော်တော်များများ ကြားဖူးကြမှာပါ။ကျွန်တော် ကလေးဘဝအရွယ်တုန်းကလည်း ဒီစာသားလေးကိုနားထဲစွဲခဲ့ပြီး မနက်ခင်းမှာတွန်တဲ့ကြက်တွေက ကြက်ဖတွေပဲလို့ တထစ်ချယုံကြည်ခဲ့ဖူးပါတယ်။ကြက်မတွေဘယ်လောက်ပဲအသံမြည်အောင်တွန်နေပါစေ ကြက်ဖတွေမတွန်မချင်း မိုးလင်းမှာမဟုတ်ဘူးလို့ ကလေးအတွေးနဲ့လျှောက်ထင်ခဲ့တယ်။တဖြည်းဖြည်း အသက်အရွယ်ရလာတော့ ကြက်မတွန်လို့ မိုးလင်းတဲ့အခါတွေလည်းရှိတယ် ဆိုတာသိလာတယ်။တကယ်တော့ ကြက်ထီးတွန်သည်ဖြစ်စေကြက်မတွန်သည်ဖြစ်စေ(သို့)ဘယ်သူမှမတွန်သည်ဖြစ်စေ အချိန်တန်ရင်မိုးကတော့လင်းနေမှာပါပဲ။ဘယ်သူတွန်လို့မိုးလင်းတယ် ကအရေးမကြီးပါဘူး။တကယ်အရေးကြီးတာက မိုးဘယ်အချိန်လင်းမှာဆိုတဲ့ အသိပါပဲ။

ကျွန်တော်အနေနဲ့ပြောရရင် ၁၈နှစ်ဆိုတ​ဲ့အရွယ်ဟာ ကြက်မ တွန်ရင်လည်းမိုးလင်းပါလားဆိုတာကို စတင်ပြီး နားလည်သဘောပေါက်တ​​​ဲ့ အရွယ်လို့ဆိုရမယ်။တစ်ချိန်လုံး ကြက်ဖ တွန်မှမိုးလင်းပါတယ်ဆိုပြီးလက်ခံထားရာကနေ ကြက်မတွန်ရင်လည်းမိုးလင်းပါလားဆိုတဲ့အသိ တစ်နည်းပြောရရင် လူ့လောကထဲကို လူကြီးအနေနဲ့စတင်ဝင်ရောက်တဲ့ အချိန်ဆိုလည်းမမှားပါဘူး။ ဒီအရွယ်မှာ ကိုယ့်အနေနဲ့မကြုံဘူးတာတွေလည်းကြုံလာရနိုင်သမျှ မထင်ထားတာတွေလည်းဖြစ်နိုင်တယ်။အမှားတွေလည်းအများကြီး လုပ်မိနိုင်သလို ထိုအမှားတွေထဲကလည်း အမှန်တွေကိုရှာတွေ့နိုင်တယ်။ဒီအချိန်မှာ သိသိသာသာအနေနဲ့ပြောင်းလဲနိုင်တဲ့ အရာသုံးခုရှိတယ်။

ပထမတစ်ခုကပညာရေး။

၁၈နှစ်ဆိုရင် အသက်မွေးကြောင်းပညာဖြစ်ဖြစ်၊တက္ကသိုလ်တစ်ခုမှာပဲဖြစ်ဖြစ် လေ့လာဆည်းပူးနေမယ်လို့ ယေဘုယျအားဖြင့် ယူဆလို့ရတယ်။ကျွန်တော့်အနေနဲ့ဒီနေရာမှာပြောချင်တာကပညာရေးဆိုတာထက် ဘာသာစကားဆိုတဲ့အရာကိုဦးတည်ပြီးပြောချင်တာပါ။တိုးတက်နေတဲ့ယနေ့လိုခေတ်ကြီးမှာ ဘာသာစကားတစ်ခုခုကိုလေ့လာနေတာက ကိုယ့်အနာဂတ်အတွက်အသေချာဆုံးအရာပါပဲ။၁၈နှစ်မှာဘာသာစကားမလေ့လာမိတဲ့အကျိုးဆက်ကို နောင်နှစ်နည်းနည်းကြာတဲ့အခါခံစားသိရှိလာမှာပါ။ဘာသာစကားတစ်ခုကျွမ်းကျင်စွာပြောတတ်ခြင်းက ဒီဘက်ခေတ်မှာအရေးပါဆုံးနဲ့အရာရောက်ဆုံးပါပဲ။နောက်တစ်ခုကတော့ စီးပွားရေးနဲ့ITပေါ့။စီးပွားရေးကလည်း လူငယ်တွေအနေနဲ့သင်ကိုသင်ရမဲ့ ဘာသာရပ်ထဲမှာပါတယ်။မအတဲ့လူဖြစ်အောင် မင်းတို့စီးပွားရေးကို လေ့ကိုလေ့လာရမှာ။ငွေကြေးအကြောင်းကိုနားလည်တဲ့လူက ပိုက်ဆံရှာဖို့မခက်ဘူးတဲ့။စီးပွားရေးလုပ်သည်ဖြစ်စေမလုပ်သည်ဖြစ်စေ စီးပွားရေးပညာကိုတော့မင်း၁၈နှစ်ကတည်းကလေ့လာထားတာအကောင်းဆုံးပဲ။တိုးတက်နေတဲ့ခေတ်ကြီးမှာ ITပညာဟာဘယ်အခန်းကဏ္ဍမှာပါနေလဲဆိုတာ မင်းတို့သိမယ်လို့ကျွန်တော်ထင်တယ်။ကျွန်တော်၁၈နှစ်ပြန်ဖြစ်ခဲ့ရင် မဖြစ်မနေသင်မဲ့ဘာသာရပ်သုံးခုပဲ။

ဒုတိယတစ်ခုကတော့လူမှုဆက်ဆံရေးပေါ့။

မင်းအနေနဲ့ မိသားစုနဲ့အဆင်မပြေတာတွေစကားများတာတွေကြုံရနိုင်တယ်။ဒါကပုံမှန်ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဥ္ပါပဲ။မင်းဆီကိုလူတွေဝင်လာမယ်။ပြီးရင်ပြန်ထွက်သွားမယ်။မင်းနဲ့အဆင်မပြေတဲ့လူတွေရှိလာမယ်။သဘောထားမတိုက်ဆိုင်တာတွေလည်းကြုံရမယ်။တစ်ခါတစ်လေဘယ်သူနဲ့မှ စကားမပြောချင်တဲ့နေ့တွေလည်းရှိမယ်။ဒါအတွက်တော့ မင်းစာများများဖတ်ဖို့ပဲ။စာများများဖတ်လေ မင်းလူတွေအကြောင်းသိလာလေပဲ။အတွေ့အကြုံအရလည်းသိနိုင်သလို စာပေတွေထဲကလည်းသိနိုင်တယ်။မင်းစိတ်အာဟာရပြည့်ဖို့ စာအုပ်စာပေတွေကအဖော်ကောင်းပဲ။ကျွန်တော်အနေနဲ့ဆိုရင်တော့ ဒီအရွယ်မှာစာများများဖတ်ဖို့အကြံပေးမှာပဲ။ပြီးတော့ social mediaခေတ်ဆိုတော့socialပေါ်ကအတုအယောင်တွေကိုအစစ်အမှန်တွေထင်တတ်တယ်။မင်းပုံစံအမှန်ကိုလက်ခံပြီး မင်းဘဝကိုတိုးတက်အောင်ပြောပြပေးနေတဲ့လူတွေကမှ မင်းအတွက်စစ်မှန်တဲ့လူတွေပဲ။

တတိယတစ်ခုကတော့အချစ်ရေးပေါ့။

ဒီအရွယ်ကဟော်မုန်းပြောင်းတဲ့အရွယ်ဆိုတော့ မင်းဟာဆန့်ကျင်ဘက်လိင်အပေါ်ကို စိတ်ဝင်စားမှုရှိလာမယ်။ဒါကလည်းသဘာဝပါပဲ။မင်းသွေးသားဆန္ဒတွေလည်းရှိလာမယ်။ကျွန်တော်အနေနဲ့ကတော့ ဒီအရွယ်မှာ ဘာမလုပ်ရဘူးဆိုပြီးမတားချင်ပါဘူး။ဒါပေမဲ့ မင်းအနေနဲ့တစ်ခုခုမလုပ်ခင် မင်းထက်ကြီးတဲ့လူတွေနဲ့တိုင်ပင်တာဖြစ်ဖြစ် googleကနေရှာတာဖြစ်ဖြစ်လုပ်စေချင်တယ်။အထူးသဖြင့်ကျန်းမာရေးအသိပေါ့။ဒီအရာတွေက ရှက်စရာကောင်းတယ်လို့တော့ ကျွန်တော်တစ်ခါမှမတွေးဖူးဘူး။မင်းတို့တွေဆန္ဒရှိလို့ စူးစမ်းတော့မယ်ဆိုရင်တော့ ဆောင်ရန်ရှောင်ရန်လေးတွေသေချာဂရုပြုပြီးလိုက်နာစေချင်တယ်။
ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်ဆိုတာတစ်သက်မှတစ်ခါပဲရတဲ့အရွယ်မလား။ဒီအရွယ်မှာ ဘယ်ကြက်တွန်လို့ မိုးလင်းတယ်ဆိုတာထက် အချိန်တန်ရင်မိုးလင်းမှာဆိုတဲ့အသိကအရေးကြီးဆုံးပါပဲ။အာရုံစူးစိုက်ရမဲ့အရာတွေကို အာရုံစိုက်ပြီး ဆယ်ကျော်သက်ဘဝကို
အထိအခိုက်နည်းနည်းနဲ့ဖြတ်သန်းနိုင်ပါစေ။