သနားကြင်နာခြင်းသည် နေရာရွေးသလော

လူတွေပျက်စီးသေးကျေနေကြတာတို့ကို မြင်တွေရတဲ့အခါ ဝမ်းနည်းခြင်း,သနားကြင်နာတတ်
ခြင်း,ကိုယ်ချင်းစာတရားရှိခြင်းတို့သည် စိတ်သဘောထားနုညံ့သူတွေ (စိတ်ဓာတ်အခံကောင်းသူ)မှာ ဖြစ်လေ့ဖြစ်ထရှိတဲ့ နိယာမတရားတို့ဖြစ်ကြ​၏။ မိမိနှင့်နီးစပ်လေ ပိုပြီး ဝမ်နည်းခြင်းဖြစ်ရ​၏။ တကယ်တမ်းစဉ်းစားကြည့်ပြန်တော့ သဘာဝဘေးအန္တရာယ်ကြောင့် လူတွေသေ အိုးအိမ်တွေပျက်စီးကြတာကို လူအချင်းချင်း ထောက်ပံ့ကူညီကြပြီး၊ ဘာမှအပြစ်မရှိပဲ ဗုံးဒဏ်ကြောင့် သေကျေပျက်စီးရသော ကလေးသူငယ်
များ,သံဃာတော်များ, အသက်ရွယ်ကြီးရင့်တဲ့သူတွေအတွက်ကြ လူသားချင်းစာနာမှုက အကြုံးမဝင်သလိုဖြစ်နေတယ်။ သဘာဝဘေးကြောင့်သေသေ ဗုံးဒဏ်ကြောင့်သေသေ သေတာချင်းကအတူတူပဲမဟုတ်လား၊ သဘာဝဘေးကြောင့် သေကျေရင် ကရုဏာသက်ပြီး စစ်ဘေးကြောင့် သေကျေတဲ့အခါ ဘာခံစားမှုမှ မရှိတာဟာ ကရုဏာအစစ်မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ကရုဏာ တရားသည် ဒုက္ခရောက်နေသော လူသားမှန်သမျှကို သနားခြင်းဖြစ်​၏။ ဒုက္ခရောက်စေသော အကြောင်းတရားတို့ကို ရွေးနေရသည်မဟုတ်၊ "ဘယ်အကြောင်းကြောင့် လူသားတွေ ဒုက္ခရောက်မှ ကူညီမည်" ဟုတွေးထားခြင်းသည် လူသားချင်းစာနာမှုမဟုတ်တန်ရာ။ အတ္တကို ဆေးဆိုးထားခြင်းလေလော။