မောရိသျှ

ပိုက်ဆံထက် အရေးကြီးတဲ့အရာ ဘာဖြစ်မလဲ

3 mins read

တန်ဖိုးထားသင့်ဆုံးလို့ ထင်ထားတဲ့အရာကိုမှလိုလားစိတ်ပိုတတ်ကြတာကလူတွေရဲ့ထုံးစံပါ။ကိုယ့်အတွက် “ပိုက်ဆံ”ကတန်ဖိုးအထားသင့်ဆုံးလို့တွေးထင်၊ မှတ်ယူ၊ လက်ခံထားခဲ့ရင်၊ အရာအားလုံးထက် “ငွေ” ကိုပဲ လိုက်ချင်စိတ် ပေါက်နေကြမှာပါ။ အလုပ်သင်၊ ပညာသင်အဆင့်မှာ လိုအပ်တဲ့ အခြေခံ အရည်အချင်းတွေ လေ့ကျင့်နေပေမယ့်၊ စိတ်နေစိတ်ခံက“ငွေ”ကိုပဲ မက်မောနေခဲ့ရင်တော့၊ သင်ယူလေ့လာမှုနဲ့ငွေအကြား ငွေဘက်ကိုပဲစိတ်ရောက်နေပါလိမ့်မယ်။ အဲဒီလိုပဲ ပညာသင်၊ အလုပ်သင်အဖြစ် နေရာ ရွေးချယ်ရတဲ့အခါမှာ၊ “သင်ယူခွင့်၊လေ့လာခွင့်၊ ပညာအရည်အသွေး” စတာတွေထက်“ငွေပိုရ”နိုင်မယ့် ဘက်ကို မှားယွင်းပြီး ရွေးချယ်မိတတ်ပါတယ်။

ငွေနောက်လိုက်တာက မမှားပေမယ့်၊ ပညာထက် ငွေကို ရှေ့တန်းတင်မိရင်၊ငွေရသလောက် ပညာမပြည့်စုံဘဲ၊ ဖြစ်သင့်၊ ရှိသင့်တဲ့ အရည်အချင်း မရနိုင်တာ
ကြောင့်ကြိုးစားအားထုတ်ရကျိုး မနပ်ဘဲ၊ လူဖြစ်ရှုံးရတတ်ပါတယ်။ ငွေမက်သူတွေကငွေကိုမက်တာထက်၊ ငွေကြောင့် ဖန်တီးလို့ရနိုင်မယ့် အရာတွေကို မက်ကြတာ များပါတယ်။ ကိုယ့်ဖြစ်တည်မှုကို အလွယ်လမ်းလိုက်ပြီး၊ ဖြစ်သလို ကြံရွယ်ကြတာကြောင့်၊ ငွေပျက်တာနဲ့ဘဝပျက်ပြီး၊ စိတ်မလုံခြုံမှုများစွာကြောင့် သိမ်ငယ် နေရတတ်ပါတယ်။ ရှိသင့်တဲ့ အခြေခံ အရည်အချင်းတွေလည်း မရှိတဲ့ အပြင်၊ ကိုယ်ရည် ကိုယ်သွေး ညံ့ဖျင်းမှုတွေကြောင့် ကိုယ့်ဘဝ အတွက် အခွင့် အလမ်းကောင်းတွေနဲ့ ထိပ်တိုက် တွေ့ဆုံလာတောင်မှလည်းရွေးချယ်နိုင်စွမ်း မရှိဘဲ၊အောက်ကျ၊ နောက်ကျ ဖြစ်သွားတတ်ပါတယ်။

တော်ရုံအမှားအယွင်းရဲ့နောက်ဆက်တွဲ အကျိုးဆက်ကိုရင်ဆိုင်နိုင်စွမ်း မရှိတော့တဲ့အပြင်၊ ဘာပဲလုပ်လုပ် လွဲလို့မရ၊ မှားလို့မရတဲ့ ကျဉ်းထဲကျပ်ထဲ ရောက်သွားနိုင်ပါတယ်။ နည်းသစ်လမ်းသစ်ထွင်ပြီး ဆန်းသစ်ခွင့် မရတော့ဘဲ၊ သမားရိုးကျ နည်းဟောင်းနဲ့သာ စွန့်စားခွင့် ကင်းမဲ့စွာ သာမှန်အဆင့်လောက်နဲ့တင် ကျေနပ်ရတတ်ပါတယ်။ ငွေနောက်ကိုပဲ လိုက်ခဲ့တဲ့ အတွက်၊ ငွေမရှိရင် မဖြစ်တော့ဘဲ၊ဘဝတသက်လုံးငွေမှငွေ၊ အရူးရူး အမူးမူးနဲ့ ရလေ လိုလေ ဖြစ်သွားတတ်ပါတယ်။ အကြောင်းကတော့ ကိုယ့်လိုအပ်ချက်ဟူသမျှကို ငွေနဲ့ ဖာနေရတာကြောင့်ပါ။ ငွေမက်ခြင်းက ဘယ်တော့မှ အကျိုးမရှိပါဘူး။ အရည်အချင်းနဲ့ နည်းပညာ မက်ခြင်းကသာ လက်တွေ့ အကျိုးရှိတာပါ။

ဒါကြောင့် အရာအားလုံးထက် လေ့ကျင့်သင်ယူမှုကို တန်ဖိုးထားတတ်ရပါမယ်။ လေ့ကျင့်သင်ယူမှုကို တန်ဖိုးထားသူတွေဟာမှန်ကန်တဲ့ ရွေးချယ်မှုတွေကို လုပ်နိုင်ကြပါတယ်။ အခြေအနေအလိုက် ကိုယ့်ရဲ့ လိုအပ်ချက်ကို လွယ်လင့်တကူဖြည့်ကျင့်ဖြည့်ဆည်းနိုင်စွမ်း ရှိကြပါတယ်။ အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် မှားယွင်းခဲ့တောင်မှလည်း နည်းစဉ်ကြောင့် ဆိုးကျိုးတွေကို ခံနိုင်ရည်ရှိပြီး၊ ဆိုးကျိုးတွေကြောင့် အခက် အခဲတွေ ဖြစ်လာရမယ့် အစား၊ နောက်ထပ် သင်ယူမှုအဖြစ် ပြောင်း လဲလက်ခံနိုင်တဲ့ အားသာချက်ရှိပါတယ်။

ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်တဲ့ဆရာ့ဆရာတွေဆီမှာ စနစ်တကျ လေ့ကျင့်ခွင့်ရကြတဲ့ အတွက်၊ တန်ဖိုးရှိတဲ့ အရည်အ
ချင်းကောင်းတွေကို၊ ထိုက်တန်တဲ့ တန်ဖိုးခံစားခွင့်နဲ့အတူ၊ ပညာရှင် ပီသစွာ လုပ်ကိုင်ခွင့် ရကြပါတယ်။

ငွေကြေးစတဲ့ ခံစားခွင့်တွေထက် လေ့ကျင့်သင်ယူမှုကသာ အခရာကျပါတယ်။ ပညာကောင်းရှိသူအတွက် အလုပ်ကောင်းအမြဲရှိပါတယ်။ အရည်အချင်းရှိရိုးမှန်ရင် အရည်အချင်းနဲ့ သင့်လျော်တဲ့ အလုပ်ကောင်း အမြဲရှိပါတယ်။ ကိုယ့်နည်း ကိုယ့်ဟန်နဲ့ လေ့ကျင့်ထားသူ ဖြစ်ပါစေဦးတော့၊လေ့ကျင့်ထားတဲ့ အရည်အချင်းတွေသာ စစ်မှန်နေလို့ကတော့၊ အလုပ်မရှားပါဘူး။

အမှန်တကယ် တတ်သိကျွမ်းကျင်တဲ့ ဆရာဖြစ်နေခဲ့ရင် ငွေရသည်ဖြစ်စေ၊ မရသည်ဖြစ်စေ “အပင်ပန်းခံပြီး” တပည့်ခံ နည်းခံပါ။ ပညာကို တန်ဖိုးဖြတ်လို့ မရပါဘူး။ တန်ကြေးနဲ့ သတ်မှတ်ထားတဲ့ ပညာဟူသမျှ အကန့်အသတ်ရှိပါတယ်။ ဘောင်ရှိပါတယ်။ အဲဒီ အကန့်အသတ် ဘောင်တွေကို ကျော်လွန်ပြီး အသုံးချလို့ မရပါဘူး။ဒါပေမဲ့တန်ဖိုးဖြတ်လို့ မရတဲ့ ပညာတွေကတော့ အကန့်အသတ် မရှိပါဘူး။

နေရာတိုင်းမှာ အသုံးချလို့ရပြီး၊ နယ်ပယ်တိုင်းနဲ့ ဆီလျော်နေပါလိမ့်မယ်။ အကန့်အသတ်မရှိဘဲ၊ ဖန်တီးနိုင်မှုကို လွတ်လပ်စွာ ပေးထားတဲ့ နည်းစဉ်ရှိမယ့် ဆရာကောင်းဆီမှာ တပည့်ကောင်းပီသစွာ ပညာတန်ဖိုးထား လေ့ကျင့်ပါ။ပညာကောင်းကို ကျွမ်းကျင်ထားသူ မှန်ရင်၊ အတတ်ကောင်းကြောင့် အလုပ်ကောင်း မရှားပါဘူး။ အလုပ်ကောင်း လုပ်နိုင်မှတော့ ခံစားပိုင်ခွင့်လည်း ထိုက်တန်စွာ ရမှာပါပဲ။

လူတိုင်းတော့ မဆိုလိုပေမဲ့၊ လူများစုအတွက် အလုပ်သင်အဆင့်ဆိုတာထင်ထားသလောက်မရိုးရှင်းပါဘူး။ ဒါကိုလုပ်၊ ဒါကို မလုပ်နဲ့၊ ဟိုလိုလုပ်၊ ဒီလိုလုပ်ဆိုပြီး လမ်းညွှန်ပေးမယ့် သူတွေ ရှိချင်မှ ရှိပါလိမ့်မယ်၊ အဲတာထက်လမ်းရိုးကြီးအတိုင်းဘာလုပ်ရင်ဘာဖြစ်မယ် ဆိုပြီး အဖြေမျိုးစုံ ရချင်မှလည်း ရပါလိမ့်မယ်။

အများအားဖြင့်ကတော့ နည်းခံဆရာသမားရဲ့ စေခိုင်းမှုအတိုင်း လက်တွေ့လုပ်ရင်း၊ အလုပ်ကနေ တဆင့် ပြန်သင်ယူရတာမျိုးပါ။ ဆရာဆီကနေ အဖြေအားလုံး မျှော်လင့်နေလို့တော့ မရပါဘူး။အလုပ်သင်လုပ်တယ် ဆိုတာက ဆရာသင်ထားတဲ့ သူဆီကနေ သိလိုသမျှ အားလုံး သိနိုင်ခွင့် ရမယ့် “အပေါ်ယံ” အလုပ်မျိုး လုံးဝ မဟုတ်ပါဘူး။

တကယ့် လက်တွေ့ စမ်းသပ်လုပ်ကိုင်ပြီး ကျရှုံးမှုများစွာကနေ ကိုယ့်နည်းကိုယ့်ဟန်နဲ့ သင်ယူရတဲ့ အလုပ်မျိုးဖြစ်ပါတယ်။ နည်းခံမယ့် ဆရာကတော့ သူ့အပိုင်းဖြစ်တဲ့ နည်းပေးမှုကို နည်းစဉ်အတိုင်း သူ့အတွေ့အကြုံကို အခြေခံပြီးကိုယ်နဲ့ အဆင်ပြေမယ့်အရာ လမ်းပြမှာပါပဲ။ သူပြလိုက်တဲ့ လမ်းအတိုင်း လျှောက်ဖြစ်အောင် လျှောက်ဖို့ကတော့ တပည့်ကောင်းရဲ့ တာဝန်ပါ။

ဘယ်သူမဆို အောက်ခြေ အနိမ့်ဆုံး အဆင့်ကနေ စတင်ကြရမှာပါ။ အဆင့်ကျော်ပြီး လူစွာလူတတ်ကြီး လုပ်ချင်လို့ မရပါဘူး။ ဘယ်လောက်ပဲ သိနေခဲ့ပါစေ၊ တတ်နေခဲ့ပါစေ၊ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်မှုတွေရှိခဲ့ပါစေ၊ နည်းခံဆရာရဲ အသိ၊ အတတ်နဲ့ အရည်အချင်းတွေကို နီးစပ်နိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ထင်ဟပ်မှုမရှိနိုင်သလို၊ သိထားတတ်ထားသမျှက တကယ်လက်တွေ့မှာကိုယ်နဲ့ မကိုက်ဖြစ်ဖို့ များပါတယ်။ ဘာပဲလုပ်လုပ် ဆရာဖြစ်သူရဲ့ စေခိုင်းမှု အတိုင်းသာ လုပ်နေရပေမယ့် စိန်ခေါ်မှုတွေကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ရှိနေမှာ ဖြစ်တဲ့အတွက်၊ အဖြေရှာ ဖြေရှင်းရမှာပါ။

ထင်မထားတဲ့ အသိတွေ၊ ပညာတွေ၊ အခက်အခဲတွေ၊ စိန်ခေါ်မှုတွေနဲ့ အချိန်မရွေး ထိပ်တိုက် ရင်ဆိုင်ဖို့ အကြောင်းဖန်လာနိုင်သလို၊ မလွဲမသွေ အသေအကြေ ကြိုးစားဖြေရှင်းရတာမျိုးတွေနဲ့ကြုံကို ကြုံကြရမှာပါ။ဒါကြောင့်စာတွေ့ ၊လက်တွေ့ရနိုင်သမျှ အတွေ့အကြုံကိုမပျင်းမရိ လက်ခံလေ့ကျင့်ပါ။ မမေ့မလျော့ ဝီရိယစိုက်ထုတ်ပါ။

မသိတဲ့အချက်၊ မတတ်တဲ့အလုပ်အတွက် လိုအပ်သမျှကို နည်းခံဆရာဆီမှာ သေချာ မေးမြန်း သင်ယူပါ။ အဖြေအားလုံးကိုဆရာ့ဆီကနေ ရလိမ့်မယ်လို့ မမျှော်လင့်ပါနဲ့။ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေ၊ ပြိုင်ဘက်တွေ၊ ရန်သူတွေ စသဖြင့် တခြားနေရာ၊ တခြား ဒေသ၊ တခြားနယ်ပယ်ကနေရှာသင့်ရင်ရှာရပါလိမ့်မယ်။စာအုပ်ကြီးအတိုင်း လုပ်တာမျိုး မဖြစ်စေဘဲ၊ နည်းရှာပြီး လက်တွေ့ စမ်းသပ်တာမျိုး လုပ်ပါ။ မတူညီတဲ့ နယ်ပယ်တွေမှာ နည်းစနစ်တွေ လိုက်ရှာပါ။ တမျိုးတည်းကိုပဲ လုပ်တာမျိုး မဖြစ်ပါစေနဲ့။ ကိုယ်သိ ကိုယ်တတ်ထားတာတွေကို အမြဲ နယ်ချဲ့နေပါ။

နားလည်သိမြင်ထားတဲ့ စက်ဝန်းတခုလောက်နဲ့တင် သာယာနေတာမျိုး မဖြစ်ပါစေနဲ့။ စက်ဝန်းတခုပြီး တခု ချဲ့ထွင်ပြီးတဖက်နဲ့တဖက်အချိတ်အဆက်မိအောင် လုပ်ထားပါ။စိန်ခေါ်မှုတိုင်းကို ကျေနပ်စွာ ရင်ဆိုင်ပြီး၊ ကျရှုံးမှုတိုင်းကို သင်္ခန်းစာယူပါ။ နားလည် သိတတ်မြော်မြင်နိုင်စွမ်းကိုတိုးမြင့်နေသူထက် ထူးချွန်ပြောင်မြောက်နိုင်မယ့် အောင်နိုင်သူ မရှိပါဘူး။နည်းခံလက်သင်အလုပ်သင်ဆိုတာကနည်းစဉ်ကိုလက်ခံပြီး နည်းပေါင်းများစွာရှာရတဲ့အလုပ်ဖြစ်ပါတယ်။ နည်းခံဆရာရဲ့ သမားရိုးကျ နည်းဟောင်းတွေကို အခြေခံပြီး အတွေး သစ်၊ အကြံသစ်၊အလုပ်သစ်၊ အကိုင်သစ်၊ နည်းသစ်၊ လမ်းသစ်တွေကို ဖော်ထုတ်ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

မရမနေအတင်းကြိုးစားလိုတဲ့စိတ်ခံဓါတ်ခံနဲ့ ကြိုးစားလေ့ကျင့်နိုင်ခဲ့ရင်ဘယ်လို အတတ်ပညာ၊ အသိပညာပဲဖြစ်နေပါစေ၊ဆရာမကျနိုင်စရာအကြောင်းမရှိတော့ပါဘူး။ အချိန်တန် ပညာပါးဝနိုင်မှာ မုချ သေချာပါတယ်။

#မောရိသျှ
⸻ပလ္လင်ပေါ်အလွယ်တက်နည်း- အနှစ်ချုပ်

Keep Reading