Moe
လူတစ်ယောက်အတွက်...
မျိုးရိုးဗီဇ နဲ့ ရှင်သန်ရာပတ်ဝန်းကျင်
ဘယ်ဟာက ပိုအရေးပါတယ်လို့ ထင်လဲ?
စိတ်ပညာရှင်ကြီး ဆစ်ဂမန်ဖရိုက် က
Nature နဲ့ Nurture
နှစ်ခုလုံး အရေးကြီးတယ်ဆိုပြီး
ပြောခဲ့ဖူးတယ်။
ဆရာဝန်ရဲ့သားက
ဆရာဝန်ပဲဖြစ်လာနိုင်ပါတယ်။
စျေးသည်သားက
ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင် မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး။
ဒီလိုအတွေးမျိုးရှိတဲ့ လူတွေကို
ကြုံဖူးကြမှာပေါ့။
တကယ်တော့ ဗီဇက အရေးပါသလို
ရှင်သန်ရာပတ်ဝန်းကျင်ကလဲ
သိပ်စကားပြောတယ်။
ဥပမာ…
စာဖတ်ပျင်းသူတစ်ယောက်က
စာတအားဖတ်တဲ့ အဝန်းအဝိုင်းထဲရောက်သွားရင်
သေချာပေါက် စာလိုက်ဖတ်လိမ့်မယ်။
ပတ်ဝန်းကျင်က သူ့ကိုလမ်းပြနေတာကိုး။
ကြိုးစားချင်စိတ်ရှိတဲ့သူက
ပျင်းရိလေးကန် အချိန်ဖြုန်းနေတဲ့သူတွေနဲ့
နေပါများရင် သူပါရောပြီး
အလေလိုက်မိမှာ အသေအချာပဲ။
ဒါဟာ ပတ်ဝန်းကျင်ရဲ့
ရောင်ပြန်ဟပ်မှုကို ခံနေရတာပါ။
ပတ်ဝန်းကျင်ကနေ ကူးစက်လာတဲ့
အကြောင်းအရာတွေပေါ့။
ဆိုတော့ ... အကြံပေးချင်တာက
ကိုယ်နေမဲ့ပတ်ဝန်းကျင်ကို
ကိုယ်တိုင် ခေါင်းသုံးပြီးရွေးပါ။
အလေ့အကျင့်ကောင်းတွေရှိတဲ့
ဝန်းကျင်မှာ ရောက်နေရင်
တန်ဖိုးထားပြီး ဆက်နေ...
အဲဒီလိုမဟုတ်ဘဲ
ကိုယ့်ရဲ့ အပြုအမူ အကျင့်စရိုက်တွေကို
ပျက်စီးစေတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်မျိုး၊
ကိုယ့်ကို ဘာကောင်းကျိုးမှ မပေးတဲ့
အသိုင်းအဝိုင်းမျိုး ဆိုရင်တော့
ချန်ထားခဲ့လိုက်တာ အကောင်းဆုံးပါပဲ။
အမြဲတမ်းမှတ်ထားပါ...
ရွေးချယ်ခွင့်က ကိုယ့်လက်ထဲမှာပဲ။
စာဖတ်ပါမိတ်ဆွေ
မေတ္တာဖြင့်ပြန်လည်မျှဝေသည်
#Moe
Keep Reading