"ကြောက်ရွံခြင်း ဒီဂရီ။"

အကြောက်တရားကို ကိုင်းရှိုင်းနေတဲ့ ကြည်ညိုစိတ်ဟာ မြန်မာတွေရဲ့ အရိုးထဲစွဲနေပြီ။ နွားကို ကြိမ်နဲ့တို့ သလို နာမှ မှတ်မယ်ဆိုတဲ့ အသိဉာဏ်နဲ့ ဆုံးမလေ့ရှိတာဟာ အလွန်ဘဲ စိတ်ပျက်စရာကောင်းပါတယ်။ "အိုးကောင်းလိုချင်ရင် နာနာရိုက်ရမယ်" တဲ့ ကြည့်စမ်းပါ ဘယ်လောက်ထိ အာဏာရှင်ဆန်လိုက်ပါသလဲ။

ရိုသေတယ် ဆိုတဲ့စကားအဓိပ္ပာယ်ကို သေချာ သုံးနှုန်းသင့်တယ်။ လူကြီးပြောရင် ဟုတ်သည်မဟုတ်သည်ကို မကြည့်။ ကြီးသူပြောတာက အမှန်သဘောမျိုး ခပ်ကုပ်ကုပ် နေမှ သဘောကျတယ်။ ပြန်ရှင်းပြရင် ရိုင်းတယ်ထင်တယ်။ ဒီလိုသာ ထင်တယ်ဆိုရင် ဒါဟာ ရိုသေတာ မဟုတ်နိုင်တော့ဘူး။ ကြောက်ရွံမှု တစ်ခုဖြစ်သွားပြီ။

"နွားကြောက်တော့ ခရီးရောက်တယ်။ လူကြောက်တော့ ခရီးဖင့်သတဲ့။"

လှည်းမောင်းတဲ့အခါ "ဟဲ့နွားရ သွားဟ" ကြိမ်နဲ့လည်းတို့ရ၏။ တရူးရူးဖြင့် ပါးစပ်ကလည်း ခြောက်ရ၏။ ကြိမ်နဲ့တို့တော့ နွားက ကြောက်လန့်ပြီး ခြေလှန်းသွက်သည်။ ပါးစပ်က ခြောက်တော့ နွားများက လမ်းတည့်လျှောက်သည်။ "သို့သော် ကလေးများက နွားမဟုတ်"။ အသားပေါ်က အရှိုးရာထက် စိတ်ဒဏ်ရာက ပိုနက်သွားရင် ဘာနဲ့ကုကု မ​ပျောက်နိုင်တော့။

ဟဲ့ အကောင်ဒီနားလာခဲ့စမ်း ဆိုတဲ့ အသံမာမာလည်း အသားတစ်ဆက်ဆက်တုန်အောင် ကြောက်ရ၏။ ခေါင်းပေါ်ကျလာတဲ့ လက်ခေါက်ကိုလည်း အံကြိတ်ရဲ့လား ကြိတ်ရ၏။ မောပန်းပြီး အပြင်ကပြန်လာပြီလား အမှားလုပ်ရင် အရှိုးရာ ထင်တတ်တယ်ဆိုတာ ဗေဒင် ဟောစရာမလို။ ဒီလောက်ကြောက်ရွံနေရင် ဘယ်ခရီးလမ်းကို လျှောက်ရဲပါတော့မလား။ "လူကြောက်တော့ ခရီးဖင့်ပြီလေ"။

မင်းတို့လူငယ်တို့များ ဘယ်လို ငါတို့တုန်းကများ ဆိုပြီး လူငယ့်မကောင်းကြောင်း သူ့​ကောင်းကြောင်းပြောတော့ ဒီလူကြီးမှန်၏။ လူငယ်များဝင်​ထောက်ကြည့် ဒီလူငယ်ရိုင်းရလေပြီ။ နောင်တစ်ချိန် ဒီကိစ္စကို ကန့်ကွက်စရာရှိလားမေးရင် မရိုင်းရဖို့တွေးရလေပြီ။ ကြောက်ရွံမှု တစ်ခုဖြစ်ပြီ။

အိုးကောင်းလိုချင်ရင် နာနာရိုက်ရတယ် ဆိုတော့ နွားတွေစာတတ်ပြီ​ပေါ့။ ဒါဆို ကိုရွှေနွားတွေအတွက် ဘွဲ့လက်မှတ် ယူရဦးမည်ထင်တယ်။ မင်းကိုရိုက်တာဟာ မင်းကောင်းဖို့ ဟေ့ကောင်ရဲ့ဆို နွားကိုရိုက်တာ နွားကောင်းဖို့အတွက်လားဟေ။

​မှားမှာကြောက်လေ မှားနိုင်ခြေများလေ။ ကျုပ်တို့နိုင်ငံမှာ မှားမှာကြောက်ရင်း ပိုမှားသွာတဲ့ ကိစ္စရပ်တွေဆိုတာ ရည်တွက်လို့တောင်မရ။

မင်းလူကြီးကို ဒီလိုပြောရလားဟ တုတ်ကိုဆွဲသည်။ နာသည်။ သိုသော် လူကြီးကို ဘာကြောင့် ဒီလိုပြောရလဲဆိုတဲ့ အကြောင်းအရင်းကို မရှာ မင်းရိုင်းတယ်။ မင်းကိုရိုက်မယ်ဆိုတာ အရိုးစွဲနေသည်။

လူငယ်လည်း လူပါ။ ကလေးဟာလည်းလူပါ။ ဒါဆို မည်သို့မှားသွားကြောင်း ရှင်းပြရင် နားလည်နိုင်ပါမည်။ ရိုက်မှ နားလည်မယ်ထင်တာ သက်ဦးဆံပိုင် စနစ်လား။ အာဏာရှင်စနစ်လား မသဲကွဲတော့။သေချာသည်က တစ်ခုမှ အကောင်းမဖြစ်နိုင်။

အခုခေတ်အခြေအနေအရဆို ဒီနိုင်ငံရဲ့ ကြောက်ရွံခြင်း ဒီဂရီဟာ စိုးရိမ်ရေအမှတ်ကို အတော်ကျော်လွန်နေပြီ။ သေချာတာဟာ နောင်အနာဂါတ် မျိုးဆက်သစ်များ ကြောက်ရွံခြင်း ဒီဂရီ အောက် မနစ်မြုတ်အောင် ကျွန်တော်တို့က စ ပြုပြင်ပြောင်းလဲဖို့ပါဘဲ။

(မျက်လုံးနှစ်လုံးရှိ၍ အမြင်နှစ်မျိုးရှိသည်။ မိမိအတွေးသည် မိမိ၏ရှေးရေးဖြစ်သည်။ မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမျှထိခိုက်စေလိုခြင်းမရှိပါ။)

#မိုးနှောင်းအလင်္ကာ
(ကျန်းမာ၊ချမ်းသာ)

(စာဖတ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်းအား အထူးပင် ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။)