Forget Me (ငါ့ကိုမေ့လိုက်ပါ) - ၁

ကိုယ်ပိုင်ဆိုင်ခွင့်မရှိတော့တဲ့ အမျိုးသမီးငယ် တစ်စိတ်တစ်ဒေသလောက်ဖြစ်ဖြစ် အချစ်တွေစစ်ခဲ့ကြရင် ကျေနပ်ပါပြီး။ ဘယ်တော့မှ မလွမ်းဖြစ်တော့ဘူးလို့ လိမ်ညာဖုံးကွယ်ပြီး ညအမှောင်တွေမှာ လွမ်းနေမယ်။
ဘယ်တော့မှ သွားခွင့်မရှိတော့မယ့် ရင်ခွင်အိုတွေရှိမယ်။ အချိန်အခါအရပေါ့ကွာ ချစ်တယ်ဆိုတာလည်း
ဟိုးအတိတ်ရဲ့အတိတ်တွေထဲမှာပါပဲ။ လွမ်းဟန်မပြလို့ မေ့နိုင်ပြီးလို့ မထင်ပါနဲ့။ ရင်းနှီးပြီးမှ စိမ်းသွားတဲ့သူစိမ်းတွေက ပိုစိမ်းတဲ့အကြောင်း ။ အရူးမီးဝိုင်းချစ်သွားပြီးမှ ဝေးသွားတဲ့အခါ ပိုနာကျင်တဲ့အကြောင်း ။ ဝေးတယ်လို့ခံစားရတာလောက် ဘယ်အရာက ထိတ်လန့်ကြောက်စရာကောင်းဥိီးမှာလဲ။ အရာရာဟာ စိတ်ပျော်လက်ပျော် နေသားတကျ ကျန်ရစ်နေစဲပါ။ တစ်ချို့အချစ်တွေ​က ဆုံသာဆုံတယ် အမှတ်တရကိုယ်စီနဲ့လည်း လွဲတတ်ကြတယ်။ စောင့်နေမဲ့သူမရှိသောလမ်းမှာ ကိုယ်ပျော်မနေခဲ့ဘူး။ ကိုယ်တို့က ချစ်တာတော့ချစ်ခဲ့ကြတာပါပဲ။

အချစ်တွေထဲမှာ ငါ့ဘက်ကမှားခဲ့တာတွေပါမယ်။ ဂရုမစိုက်ခဲ့တာတွေပါမယ်။ သစ္စာမဲ့ခဲ့တာပါမယ်။ ချစ်မိခဲ့တဲ့အရာရာတိုင်းက အခုထိ အမှတ်ထင်ကျန်ရစ်နေစဲပါ။တစ်ခါတစ်လေ​တော့ ပိုင်ဆိုင်ထားပါလျက် ကိုယ်ကိုတိုင်တောင် နားမလည်လိုက်တဲ့အချစ်တွေဖြစ်နေတယ်။ ပေးဆပ်ရမှာလား ဖြည့်ဆည်းရမှာလား နာကျင်ရမှာလား ပျော်ရွှင်ရမှာလား တစ်ခုမှ နားမလည်နိုင်တော့ဘူး။ ဘာကိုမှ ကြိုတွေထားလို့မရ​တော့တဲ့အချိန်အခါတွေရှိမယ် ။ အရာရာပြီးဆုံးသွားတဲ့အခါ အရာရာနားလည်သွားကြတာပါပဲ ။ အရာရာဟာ အရာရာပါပဲ ။ ဆုံတွေ့မှုကိုဖူးစာလို့ခေါ်ရင် ခွဲခွာခြင်းကို မုန်းခြင်းလို့ငါတို့သတ်မှတ်ကြရမလား ။ ချစ်တာကိုအပစ်လို့မသတ်မှတ်ခဲ့ကြတဲ့အချိန် ငါတို့ပျော်ရွှင်ကြရတဲ့နေ့ရက်တွေက အတိုင်းအဆမဲ့နေတယ်။ငါတို့ပျော်ရွှင်ခြင်းထဲမှာ။

လမ်းတစ်ကွေ့မှာ သုံးပွင့်ဆိုင်လာတော့ ငေးကြည့်သူဟာ နင်လားငါလား တစ်ယောက်ယောက်တော့ ဖြစ်သွားကြမှာပါ။ ပြန်မဆုံတဲ့ဖူးစာဆိုတာ အဝေးရောက်တိမ်တွေကိုချစ်ရသလိုပဲ ရယူလိုချင်စိတ်များရင် တစ်စတစ်စဝေးသွားတဲ့အခါ နာကျင်မှုဒဏ်ကိုခံရဦးမှာပဲ။ နာနာကျင်ကျင် ဒဏ်ရာတွေ ရလာတဲ့အခါ ရယ်ရယ်ပြုံးပြုံး နေ့ရက်ကလေးတွေ ဖယ်ခွာပေးလိုက်ရတာပါပဲ ။ လုပ်ယူလို့မရတဲ့အရာတွေကို အတင်းလုပ်ယူကြရင်း ငါတို့ကိုယ်ငါတို့ ပြန်ပြီးဒဏ်ခတ်နေကြတယ်။ အစကနေအဆုံးထိ မရောက်ဖူးတော့ သံသရာရှည်တာကို ငါလက်မခံချင်ဘူး။ ထိလွယ်ရှလွယ်တတ်တဲ့ ကောင်ကလေးက ဒဏ်ရာတွေကို တောနင်းရှာစရာမလိုပြန်ဘူး။

အရက်လို့ခေါင်းစဥ်မသတ်ထားဘဲ အရာရာမေ့စေနိုင်တဲ့ဆေးတစ်မျိုးရှိခဲ့ရင် ငါဘာလုပ်မယ်ထင်လဲ။ အရက်ကိုရွေးရမလား အရာရာကိုမေ့စေနိုင်တဲ့ဆေးကိုရွေးရမလားဆိုရင် ငါတစ်ခုမှမရွေးဘူး ။ ရရှိလာတဲ့ဒဏ်ရာတွေ နာကျင်စရာတွေ ခမ်းခြောက်လာတဲ့အထိ စိတ်ရှိလက်ရှိ ခံစားမယ် ။ ဒဏ်ရာကင်းကင်းနဲ့ရှင်သန်ခွင့်ရဖို့ကြိုးစားမယ် ။ ရှိပြီးသားဒဏ်ရာကိုဖြေဖျောက်ဖို့ပဲကြိုးစားမယ်။


-Joy (ဘုန်းမိုးသွန်း)